Als we Friesland een zelfstandig land laten worden, dan heeft Nederland volgend jaar tenminste kans om de felbegeerde 12 punten binnen te halen.Lees Verder

Waarschuwing vooraf: mocht u gevoelig zijn voor bloederige vrouwenzaken dan kunt u dit stukje beter overslaan. Zonet was ik in de Etos. Op zoek naar tissues. Ik dwaalde tussen de schappen door en vond ze al snel. Terwijl ik een doos tissues pakte viel mijn oog op de spullen dieLees Verder

“Dat is een papierbak hoor.” Ik stond in een ongemakkelijke manvriendelijke positie voor de papierbak, propte met beide handen het bovenste gedeelte van de plastic tas door de klep en keek opzij terwijl ik het papier naar beneden liet vallen. Ik zag het gezicht van de man die deze opmerkingLees Verder

Als A-ukje (bijnaam eerlijk gejat van T.) weigerde ik alle voedsel behalve wortels en appelmoes. Toen ik geel uitsloeg was er even paniek. Amper een jaar oud kreeg ik een bloed- en leverfunctiesonderzoek, maar er was niets aan de hand. Even later werd geconstateerd dat de gele kleur veroorzaakt werd doorLees Verder

“Kan du må forstå som jeg så prat?” Ik dacht dat mijn Noors niet zo best was. Maar wat de Zweedse mevrouw in haar beste Noors tegen Rebekka Bakken zei kon ik toch redelijk goed verstaan. Daar moest ik het fijne van weten. Dus besloot ik de mevrouw, toen zeLees Verder

Eigenlijk zit ik niet graag in het theater. Verplicht twee uur of langer op je stoel zitten zonder uitbundig te kunnen kuchen of wiebelen is niet aan mij besteed. Toch vind ik mezelf regelmatig opgevouwen terug in een fluweelrode stoel. Als de voorstelling goed is merk ik er bijna nietsLees Verder

We zaten voor de televisie. Op zich al een opmerkelijk feit omdat we nooit tv keken als we samen waren. Met elk een bord eten op schoot lieten we de afstandsbediening tussen ons rouleren, tot op de BBC de Embassy Snookerfinale te zien was. De afstandsbediening kreeg ik niet meerLees Verder

Als ik vliegen naar de donkere krochten van de stofzuiger opzuig, zoeken ze dan op eigen houtje de frisse buitenlucht op of blijven ze versuft zitten in het stof?Lees Verder

“Ze spelen op het podium met elkaar. Ze speelt ook dat ze kan zingen.” “De verlossing is nabij.” “Portugal heeft de laatste jaren nogal moeite om iets fatsoenlijks in te sturen.” “De mooiste zangeres uit het leukste vakantieland maar ik wil niet de hele avond op deze muziek dansen.” HetLees Verder

Svetlana Khorkina sjokte. Behalve als ze op een toestel turnde. Dan was ze kwiek en alert. Maar na haar afsprong liet ze haar schouders hangen en schudde ontevreden het hoofd. Ze nam de zoenen van trainers en medeturnsters gelaten in ontvangst en trok haar trainingsjasje aan. Met een bedrukt gezicht gingLees Verder

Hi George, everything ok here. What do you say? Rumours about a bomb attack at Central Station in Amsterdam? Well, if something happens I will let you know as soon as possible. Have a nice day!Lees Verder

U kent het vast wel. Het salaris wordt gestort, u maakt een sprongetje in de lucht en holt naar buiten om uw pas gestorte geld uit te geven. De eerste twee weken leeft u in een oase, de laatste twee weken bevindt u zich bijtend op een houtje op eenLees Verder

Ze sjouwen met zwaar materiaal zodat de zweetdruppels op hun gezichten glinsteren in het zonlicht en de zweetgeur in de ruimte met elke stap die ze zetten doordringender wordt. De één heeft een lamme hand die is gespalkt en de ander een buikje dat gevaarlijk ver voorover hangt. Het hindertLees Verder

We fietsen op zijn oranje fiets door de stad. Hij doet het werk, ik zit achterop en moedig hem spottend aan als we dreigen te stranden op een brug. De tocht duurt lang zodat ik kramp krijg in mijn benen. Opgelucht stap ik af als we thuis zijn en valLees Verder

Er zijn van die momenten dat een mens een schouderklopje verdient. Niet van een ander, maar van zichzelf. Als je trots bent op jezelf mag dat best. Vind ik. En ik ben natuurlijk de laatste om mezelf tegen te spreken. Dus heb ik mezelf gisteravond eens stevig op het schouderLees Verder

Tijdens de pauze op de middelbare school slenterde ik altijd met een groepje meiden over straat. Natuurlijk roddelden we over de andere meiden in onze klas en lieten het onderwerp jongens veelvuldig de revue passeren. In de kleedruimte voor gymles zagen we elkaars lichamen veranderen, maar we praatten er nauwelijksLees Verder

Ik was vroeg wakker. Zoals elke dag. Is het niet de markt die me wakker maakt, dan zijn het wel mijn katten. Eigenlijk is kattengejank de beste wekker. Zou er geen wekker te koop zijn met een dergelijk sample erin? Of een kraaiende haan. Ook leuk. Ik friste mezelf op,Lees Verder

Als je op het platteland woont of bent opgegroeid dan heb je iets extra’s, zei mijn leraar tekenen op school. Ik kon niet tekenen, maar besteedde veel aandacht aan de werkstukken die ik inleverde. Volgens hem straalden ze een groot verantwoordelijkheidsgevoel uit, dat inherent is aan het leven op eenLees Verder

De lucht is helder als mijn gezelschap en ik van het station naar de plaats der bestemming lopen. We snuiven de geur van de lente op en warmen ons aan de zon. Links zoeven auto’s met open ramen ons voorbij, rechts trekt achter een strook groen een trein op dieLees Verder

Vier vrouwen in een klein restaurant. Oud-collega’s en kwebbelkonten eerste klas met een harde lach die moeiteloos iedere restaurantganger bereikte. Het leverde gefronste wenkbrauwen en veelbetekenende blikken op. Normaliter erger ik me mateloos aan een dergelijk gezelschap, maar nu ik er deel van uitmaakte lagen de kaarten anders. We schuddebuiktenLees Verder

We waren eerstejaars studenten Kunst & Design en trokken veel met elkaar op. Aan het eind van het studiejaar ontstond het plan om gedrieën op kamers te gaan. Al snel vonden we via de woningbouwvereniging een eengezinswoning. Via een advertentie haalden we een vierde bewoner in huis. Het zootje ongeregeldLees Verder