29-09-2008

Vondelpark:

Uw plannen klonken goed, soms iets minder (werken en wassen…). Ik belandde met vriendin J. in het Vondelpark, waar ik met mijn fototoestel de herfst in beeld probeerde te vangen:

Vondelpark

Vondelpark

Vondelpark

Hier in Amsterdam was het een prachtige dag, en hoewel het Vondelpark overhoop lag (overal in Amsterdam wordt verbouwd…) bleek het er zeer aangenaam te zijn en trakteerde het park ons op wonderschone kleuren.

Wat zal het de komende week wennen zijn: lage temperaturen, regen en harde wind…

28-09-2008

Brainstormen op een zonnige herfstdag:

Misschien dat het hier stil was, stilgezeten heb ik niet. Zo staat er sinds vannacht een stuk op Eeuwig Weekend over de nieuwe cd van Maria Mena, was ik afgelopen vrijdag bij het concert van Mêlée waar ik een recensie over schreef (nog niet geplaatst) en ben ik nog druk bezig met een stuk voor About:Blank. Het is leuk om aan andere sites mee te werken, al gaat het soms wel te koste van Aukje.net. Daarnaast moet er ook optimaal genoten worden van deze laatste mooie zonnige herfstdag, hierna wordt het namelijk bar en boos. Ik ga nog even brainstormen wat ik met deze dag ga doen. U nog plannen?

22-09-2008

Karin likes lomo:

Wist u dat Karin van lomo houdt? Meer lezen, en vooral kijken want ze schiet prachtige plaatjes, kan hier.

17-09-2008

Revolutionair:

Vanaf nu is elke dag een verrassing. Vanaf nu ben ik elke dag extra alert op de signalen die mijn lichaam afgeeft. Ben ik misselijk? Moet ik overgeven? Of dwingt mijn lichaam me naar de wc te rennen?

Ik had de griep. De griep an sich is niet zo’n probleem. Vervelend, maar geen ramp. Maar het virus heeft flink huisgehouden, is na drie weken nog niet verdwenen en ontregelt de hele boel. Wat doe je dan? Schoonmaken. Met zo een heftig schoonmaakmiddel dat het meteen de rest van de parasieten, schimmels en andere rotzooi opruimt. Het is een revolutionair middel, er zijn al velen mee geholpen en nu mag ik de effecten ondervinden. Ik ben verschrikkelijk benieuwd, wacht af wanneer ik het goedje in heb genomen of er iets gebeurt en hoop op een dosis energie. Ik bouw op. Vandaag twee druppels. Morgen vier druppels. Overmorgen zes druppels. En wanneer ik misselijkheid, overgeven of diarree ervaar, dan moet de dosering teruggeschroefd worden om daarna weer langzaam op te bouwen. En schrikken hoef ik niet van de effecten, dat is alleen maar een teken dat het lichaam puin aan het ruimen is.

Mensen met malaria zijn binnen vier uur op de been, mensen die waren opgegeven herstellen op wonderbaarlijke wijze. Ik ben best trots dat ik dit revolutionaire middel mag proberen. Ik hoor u denken. Is het wel veilig? Schaadt het niet? Maar dan denk ik het tegenovergestelde: stelt u zichzelf die vraag wanneer ú medicijnen slikt die u van uw arts krijgt?

14-09-2008

Open Monumentendag:

Ik als stijlkamerfreak ben blij met weekenden waarin monumentale panden worden opengesteld voor publiek. Dat is dit weekend het geval tijdens Open Monumentendag 2008. Ik bezocht twee panden met waanzinnig mooie stijlkamers: Trippenhuis (Kloveniersburgwal) en Huis van Brienen (Herengracht). Voor het Trippenhuis had ik echter kaarten nodig om binnen te komen. Gratis, dat wel, maar alleen vanaf 10.00 uur ’s ochtends af te halen bij De Bazel. Toen ik om 10.04 uur aan kwam kakken, was er al een enorme rij. En in een rij leert men de mensen kennen. Mensen die bijvoorbeeld voordringen (en niet zo’n beetje ook), daarop gewezen worden door omstanders maar hun neus in de lucht steken en blijven staan. Koelbloedig en arrogant. Mensen die elkaar, na een half uur verder te zijn geschuifeld, aanspreken op het voordringen. “Hé, u was toch die vrouw die voordrong?” En vervolgens met de mond vol tanden staan. En daarna een krampachtige discussie volgen.

Iedereen irriteerde zich, wiebelde ongeduldig van het ene been op het andere been en wachtte in spanning af of er nog wel kaarten zouden zijn op het moment dat zij de uitgiftebalie hadden bereikt. Gelukkig lukte het mij na drie kwartier om twee kaarten te bemachtigen.

Ik schreef erover op Eeuwig Weekend. Daar staan ook foto’s van de panden en het interieur. Wie interesse heeft, kan vandaag nog opengestelde monumenten bezoeken. Trippenhuis en Huis van Brienen waren echter alleen op zaterdag open, dus daar zullen belangstellenden een jaar op moeten wachten.

10-09-2008

Dieet:

Het dieet werpt zijn vruchten af. En kilo’s. Mijn darmen zijn weer rustig, ik lijk niet meer zwanger aan het eind van de dag en de pijnlijke krampen die me bijna dagelijks parten speelden zijn zo goed als verleden tijd. En als ik een bepaald etenswaar niet goed verteer, merk ik het meteen, zodat ik weet dat ik het voorlopig moet laten staan.

Lastig was het even toen ik mijn zelfgemaakte yoghurt niet goed viel tijdens een griepje. Thuis was dat geen probleem, soep was een goede vervanging. Maar hoe moest dat op mijn werk zonder magnetron (en nee, cup-a-soup is uit den boze)? Dan maar zondigen met soep uit de kantine.

Nu ik een vaste basis heb voor mijn dieet, een houvast, kan ik gaan experimenteren met andere producten. De soepstengels gemaakt van spelt bevallen zeer goed, de honingkoek met natuurlijke ingrediënten valt nog een beetje zwaar, de soep van het merk Vetara is inmiddels favoriet. Net als het vlees van een scharrelkip, dat goedkoper is dan biologisch kippenvlees en daarom een goed alternatief voor het goedkopere kippenvlees.

Het avondeten beleefde even een dipje, toen ik de meeste gerechten uit het speciale kookboek had geprobeerd en een paar op rij niet erg rijk waren aan smaak. Lief vroeg zelfs wanhopig wanneer ik weer koolhydraten (aardappelen, pasta en rijst) mocht eten. Maar aldoende leert men, ik combineerde en probeerde. En creëerde weer smaak. Ook al betekent dat dat je af en toe apart moet koken.

Het dieet went. De frustratie en onzekerheid die ik in het begin voelde is naar de achtergrond verdwenen. En nog fijner: er zijn al aardig wat kilootjes af. Nadeel: mijn kleding wordt te groot. Voordeel: ik mag weer shoppen. Gelukkig is de kleding van de H&M érg goedkoop, want erg veel centjes heb ik op dit moment niet.

Maar! Het gaat de goede kant op. Ik ben benieuwd hoeveel kilo’s er nog af gaan, hoeveel energie ik ervoor terug krijg en wanneer mijn darmen weer koolhydraten kunnen verdragen. We zullen zien!

07-09-2008

Achterwerk:

Jij neemt nooit een cadeautje voor mij mee.

Dat was natuurlijk niet waar. Maar ik moest even stoken nadat ik een paar weken achter elkaar kleine dingetjes had meegenomen voor lief en hij niks voor mij. Al wist ik dondersgoed dat ik nu eenmaal vaker in een winkel ben te vinden en daar dingen tegenkom waar lief naar op zoek is. Kleine moeite dus om het mee te nemen.

Lief vond mijn opmerking natuurlijk ‘onnodig’ en ‘zulke dingen moet je niet zeggen’. Ik moest gewoon in stilte lijden tot het moment dat ik ook een cadeautje zou krijgen. Er om vragen is inderdaad not done, maar hé, een beetje geforceerde romantiek in je relatie gooien kan nooit kwaad.

Maar toen lief de volgende dag thuiskwam, was het raak. “Ogen dicht!” riep hij enthousiast. Ik kneep mijn ogen dicht, stak mijn handen uit. Voelde iets zwaars en plats. Opende mijn ogen. “Een boek!” Ik omhelsde lief, gaf hem honderden kusjes en schaamde mezelf diep. Ik, die had gevraagd om een cadeautje, kreeg er de volgende dag één. Terwijl ik hem net mijn excuses wilde aanbieden voor mijn onbeholpen opmerking.

Het boek, ‘Ik moest dit even kwijt’, is een overzicht van 15 jaar lang brieven uit de rubriek ‘Achterwerk’ die op de achterzijde van de VPRO-gids is te vinden, samengesteld door Katja de Bruin. Sinds wij lid zijn van de gids, lees ik steevast eerst de achterkant. Ik was dan ook maar wat blij om al die achterkanten in een bundel te kunnen lezen.

Lief heeft mij in ieder geval de mond gesnoerd met zijn schot in de roos. Ik neem gewoon weer kleine cadeautjes voor hem mee. Zonder te zeuren.

05-09-2008

Rustpunt:

Rustpuntje

03-09-2008

Nedstat enzo:

Toen ik begin 2003 begon met loggen, had ik genoeg aan de statstieken van mijn webhost. Maar iedere zichzelf respecterende blogger had ook een teller van Nedstat (zo heette dat toen nog), en dus plantte ik er in juni 2003 eentje op mijn site.

Maar wie de gratis versie nam, zoals ik, kreeg daar ook gratis reclame bij. Net als de bezoeker van de website. Dus paste je de code iets aan zodat de bezoekers wél werden geteld, maar de reclame verdween. Als ze er achter kwamen konden ze zonder mededeling de stekker eruit trekken, maar dat was een aanvaardbaar risico.

Na vele naamswijzigingen heet Nedstat inmiddels Motigo en laten die iets fanatieker zijn in het speuren naar incomplete codes. Niet dat ze je aanklagen, of de stekker eruit trekken. Nee, ze sturen heel netjes een e-mail waarin ze uitleggen dat sommige applicaties delen van de code weglaten. De code moet gerepareerd worden. Voor de deadline. Zo niet, dan zijn de statistieken niet meer zichtbaar.

Na vijf jaar kreeg ik zo’n mailtje. Inmiddels heb ik de code gerepareerd, maar of ik er blij mee ben… Wie mijn site bezoekt krijgt nu een ultralelijke en hoogst irritante popup met reclame. Daarom ben ik in dubio. Code weghalen? Vijf jaar lang statistieken weggooien? Code opnieuw kraken?

Ik werk al met Google Analytics en de teller van mijn webhost. Daarnaast kan je je afvragen of het echt zo belangrijk is om de teller van Nedstat, eh, Motigo te houden. Maar ja, ’t is wel vijf jaar… Is iemand al betrapt? Of heeft iemand een goede tip?

01-09-2008:

Septembereditie:

De septembereditie van About:blank is online met daarin een heus interview met mij! Luna heeft me geïnterviewd over mijn katten en drie werkelijk waar prachtig grappige schilderijtjes gemaakt in het kader van Pimp Your Cat. Dank je wel Luna, die krijgen hier een mooi plaatsje aan de muur!

Verder twee recensies van mijn hand, over de boeken ‘100 lifehackingtips‘ van enkele lifehackers en ‘Dit boek‘, het tweede boek van Victor de Keijzer.

Klikt en leest!