En daar was 2022. Hallo. Ik rolde het nieuwe jaar binnen met een coronabesmetting. Welke variant was niet duidelijk, maar ik vermoedde dat ik nog net besmet was geraakt met delta ipv omrikron. Twee weken lang was ik onder de pannen. Het was als een flinke griep, waar ik nuLees Verder

‘Wolkje voor wolkje, stapje voor stapje’, schreef ik op een kaart voor een online kennis die in het ziekenhuis lag. Het is een levensvisie die ik maar al te duidelijk zie tijdens deze coronacrisis. We weten het allemaal: als we iets nieuws moeten leren, dan gebeurt dit stapje voor stapje.Lees Verder

Al twee jaar lang had ik een pakje ‘Light Mountain Natural Color the Gray!’ thuis op de plank staan. Bedoelt om de grijze haren op een natuurlijke manier te laten verdwijnen. Een soort henna, maar dan eentje die grijze haren dekt. Ik durfde het niet goed aan, want zelf mijnLees Verder

De tweede keer Koningsdag in de lockdown. De tweede keer rust. Hoewel de maatregelen en het virus zelf behoorlijk inspelen op mijn innerlijke onrust, zitten er best wat voordelen aan deze crisis. Eén daarvan is een rustige Koningsdag. De laatste jaren brachten we Koningsdag door in het Vondelpark, de laatsteLees Verder

Het mooie van iemand tegenkomen die je niet kent en daarmee converseren, is dat je een onbeschreven blad bent. Je hebt op dat moment niet de ballast van het verleden, heden en toekomst. Dat geeft een vrijheid. Ook de onbekende die tegenover je staat is blanco. Uiteraard kan ik aanLees Verder

We zijn op zoek naar een nieuw huis. Zoals veel Amsterdammers, als ik de media en de hoogoplopende huizenprijzen mag geloven. En met die zoektocht ligt er een uitgestrekt, leeg en onbekend pad voor ons. Met alleen plaatjes van huizen voor onze neus weten we niets. Niets van burenoverlast (houtkachels,Lees Verder

En daar was het nieuwe jaar. Traditiegetrouw vieren we het bij de ouders van J, het vriendje van onze D. We hadden er dit keer hard over nagedacht of het verstandig was om in coronatijd aan te schuiven bij een ander gezin. Maar aangezien we kerst in quarantaine hadden doorgebracht,Lees Verder

De gezellige, spontane praatjes ontstaan nu niet op de werkvloer, maar in de winkel. De mensen die de winkelwagentjes schoonmaken en klaarzetten in de supermarkt groet ik hartelijk, met de mensen achter de kassa maak ik een praatje waar kan. Kort of lang, het is maar net of er tijdLees Verder

Vanochtend bezichtigden we bij een huis in Muiderberg. Een mooi huis, buiten het dorp, naast een manege. Een beetje afgelegen, veel privacy, landelijk. Het was er heerlijk, maar het huis was niet helemaal wat we ervan hadden verwacht. Geen huis voor ons, maar ook geen dorp voor ons. Hoe mooiLees Verder

De tweede en laatste dag van Open Monumentendag 2020. Samen met vriendin E. bezoek ik Huis de Neufville, een stijlhuis in de Gouden Bocht (Herengracht 475). Althans, dat is de bedoeling. Want terwijl ik al 10 minuten bij de ingang sta te wachten, is vriendin E. in geen velden enLees Verder

Open Monumentendag in coronatijd. Dat betekent een aangepast programma, met helaas weinig mogelijkheden om panden te kunnen bezoeken. Maar áls je een van de weinige opengestelde panden wilt bezoeken, gaat dit via een reservering, waardoor je niet in de rij hoeft te staan. Dat is dan weer een voordeel. VandaagLees Verder

Ik fiets. Over een fietspad in Amsterdam-Zuid waar de tegels schots en scheef liggen. Voor me fietsen twee jongemannen. Opeens registreren we allemaal een rennende witte hond links van ons, tussen het fietspad en de autobaan in. De hond heeft een halsband om, maar is niet aangelijnd. ‘Dat ziet erLees Verder

Het is een rare situatie, ‘in quarantaine’ jarig zijn. Niet dat ik in quarantaine ben, maar de wereld wel. Jarig zijn is wel een welkome afleiding. Waar we de afgelopen dagen op het werk in onzekerheid rondliepen en alle aandacht naar het nieuws ging, is de rust van thuis zijnLees Verder

Als de kou de warmte verdrijft. Als de warmte de kou verdrijft. Het zijn twee momenten in het jaar die zo ontzettend welkom zijn. Herfst. Lente. Oktober. Maart.Lees Verder

Mijn moeder vertelde dat haar moeder, mijn beppe, altijd zei: ‘Morgen weer een dag.’ Ik begreep dat niet. Want morgen zou niets veranderen aan vandaag. De zorgen van vandaag, waren er morgen ook. Tot ik ouder werd en begreep dat het soms wel werkte. En soms ook niet. Maar ikLees Verder

Pffffff. Het voelde alsof er een stuk hout in mijn achterband was beland. In werkelijkheid was het een grote schroef, die rustig op de weg lag te wachten om kwaad te doen. En stom genoeg was ik het slachtoffer. Stom, omdat ik uit drie verschillende routes kan kiezen om naarLees Verder

Het boek ‘Wat ik was‘ had ik uitgelezen, maar erg enthousiast was ik er niet over. De woorden waren mooi om te lezen, maar het verhaal sprak me niet erg aan. Tijd voor een nieuw boek. Maar daar zie ik altijd een beetje tegenop. Het begin van een nieuw boekLees Verder

Mijn moeder bracht me naar het station, maar bijna daar stuitten we op een afzetting van de politie. We draaiden om, kozen een alternatieve route langs het water en kwamen precies aan de andere kant van de afzetting terecht. Daar waar de tenten van Occupy stonden. Ontruiming? Ik zei mijnLees Verder

Klein van stuk, maar met een enorme air die iedereen een onzichtbare stap opzij liet doen, stond ze als eerste voor de deur van de tram. Neus in de lucht, klaar om de beste zitplaats te veroveren. “Mevrouw, u mag niet naar binnen met uw koffie.” Vol arrogante verbazing keekLees Verder

Hoe vergooi ik mijn leven? – wordfeud – drawsomething – doelloos surfen Sinds ik ziek ben doe ik bovenstaande de hele dag door. Ik mag nog van geluk spreken dat ik ook nog films kijk en een lief en kindje heb. Desalniettemin ben ik bloedchagrijnig. Om al anderhalve week langLees Verder

Licht. Aan. Het. Eind. Van. De. Tunnel. Eindelijk! Ik voel sinds gister de beterschap door mijn lijf stromen. Wooooooh, woooooooooooh, wooooooooooooh! Tegelijkertijd denk ik aan mijn collega, die nu chemotherapie ondergaat. Die élke keer na een sessie door dat griepgevoel heen moet. Bah, bah en nog eens bah. Keer opLees Verder