Eigenlijk zit ik niet graag in het theater. Verplicht twee uur of langer op je stoel zitten zonder uitbundig te kunnen kuchen of wiebelen is niet aan mij besteed. Toch vind ik mezelf regelmatig opgevouwen terug in een fluweelrode stoel. Als de voorstelling goed is merk ik er bijna niets van, zoals gisteravond in de Kleine Komedie bij Stessen, een voorstelling met Plien en Bianca, Paul Groot en Owen Schumacher. Natuurlijk was hun reputatie ze al vooruitgesneld, en hoewel het niet gedurende de hele linie lachen gieren brullen was, konden ze de hooggespannen verwachtingen waarmaken. Ze trokken een heel scala aan typetjes uit de kast die allemaal verbonden waren aan ‘Happy Air’, een luchtvaartmaatschappij met de nodige perikelen. De stessen, zoals de stewardessen minachtend door hun meerdere worden genoemd, hadden naast de dreiging van ontslag hun eigen problemen, die ze probeerden te ontvluchten door naar de andere kant van de wereld te vliegen. Bianca schitterde op het podium door haar rollen als de naïeve Lolly en als Manuela, een femme fatale met een grote mond. Al met al een vermakelijk avondje uit, dat ik u ten zeerste zou aanraden als niet alle voorstellingen uitverkocht waren. Of heeft u misschien al een kaartje weten te bemachtigen?
2004-05-06