“Kan du må forstå som jeg så prat?” Ik dacht dat mijn Noors niet zo best was. Maar wat de Zweedse mevrouw in haar beste Noors tegen Rebekka Bakken zei kon ik toch redelijk goed verstaan. Daar moest ik het fijne van weten. Dus besloot ik de mevrouw, toen ze eenmaal weer op haar kruk aan de bar zat, lastig te vallen. “Sorry dat ik u stoor, maar ik verstond net wat u zei!” zei ik enthousiast tegen haar. De mevrouw vond het schijnbaar prima dat ik haar aansprak, want ze vertelde me dat dat heel goed mogelijk was als ik aanleg voor talen had. Mijn knobbel voor talen is altijd groter geweest dan mijn wiskunde- of andere rare knobbels, maar om nu te zeggen dat ik er een ster in was, nou nee. “En mensen die Fries praten kunnen Noren uit een bepaalde streek verstaan,” wist ze te vertellen. Aha! “Dat treft, ik ben een Fries!” zei ik trots. Ze noemde de streek, ik vergat de naam natuurlijk maar vond op internet terug dat Friezen de tweede taal van Noorwegen, Nynorsk, een beetje kunnen verstaan. Omgekeerd moet het dus ook werken, mensen die Nynorsk spreken kunnen Fries begrijpen. En aangezien 0,1% van mijn bezoekers Noors is (of op vakantie is in Noorwegen, of als Nederlander naar Noorwegen is verhuisd),
heb ik speciaal voor de Noren die Nynorsk praten een stukkie Fries geschreven. Nu weet ik dat schrijven en spreken twee verschillende dingen zijn, maar probeert u het eens zou’k zo zeggen. En natuurlijk mag u ook een poging wagen als u geen Nynorsk spreekt: Ik soe wat yn it Frysk kinne skriuwe, mar myn Frysk skriuwen is net sa goed. Miskien kinne jo it wol lêze, om ’t net sa hiel frjemd yn jo earen harket. Wat tinke jo derfan?