Ik heb een gruwelijke hekel aan meezingfestijnen. Een zaal vol mensen die arm in arm heen en weer deint, overenthousiast meeklapt- en zingt op veelal foute nummers, het kan me allemaal gestolen worden. Maar er zijn van die momenten in je leven waarop je er niet onderuit komt. Dat jeLees Verder

“Heb je de kroonluchters gezien?” vraagt de vrouw naast me. Aan het naambordje op haar blouse is te lezen dat ze suppoost is in het Eschermuseum. “Ja, ze zijn prachtig,” antwoord ik, “al vond ik de kroonluchter in de vorm van een doodskop nogal bizar.” “Oh meid, die vind ik tochLees Verder

Met een dienstweigeraar in huis voelt het alsof ik met mijn kont in het nauw zit. Opeens ben ik genoodzaakt om analoog in te bellen (het zou verboden moeten worden), lekker te koken (een hele opgave voor een niet-kookfanaat) en geduld op te brengen (bijna onmogelijk voor een internetverslaafde). MaarLees Verder

En dan kom je thuis van je werk met een digitale camera vol onuitwisbare maar wisbare beelden van een dag waarop je lieve collega afscheid heeft genomen, je meteen alle beelden gaat downloaden en daarna even op internet wil kijken, je modem aansluit op de usb-poort waar net de digitaleLees Verder

Ik voel me heerlijk in jouw bijzijn. Je aanwezigheid voelt zo vertrouwd dat er een leegte ontstaat als je weggaat. Er zou geen weggaan mogen bestaan. Of afspraken en verplichtingen. Niet nu ik alle tijd van de wereld met jou wil doorbrengen. Als ik buiten ben zoek ik in deLees Verder

Als je opgroeit in een warm en liefdevol nest waar beide ouders nog steeds gek zijn op elkaar, dan is het logisch dat wanneer je nog klein bent je er vanuit gaat dat jij dat later ook zal krijgen. Dus dacht kleine Aukje dat ook. Rond mijn achttiende verkondigde ikLees Verder

Twee jaar geleden stond ik sinds lange tijd weer voor het eerst op het podium. Ik was van plan twee nummers op een jamsessie te zingen. Een laagdrempelige sessie, maar die laagdrempeligheid kon niet voorkomen dat ik al dagen van tevoren vreselijk zenuwachtig was. De zenuwen verlamden me letterlijk enLees Verder

Het was al laat in de middag toen ze besloot een frisse neus te halen. Even op de fiets om voor een moment de stad te ontvluchten. Terwijl ze naar de fietsenstalling liep kon ze merken dat de dagen langer werden, een maand geleden was het op dit tijdstip alLees Verder

Hihihihihi. Leuk! Maar wat frustrerend ook! Wil degene die mij een digitale Valentijnskaart heeft gestuurd zich NU melden in mijn reactieding?! Email sturen mag ook. 😉 Updeet: En nog één! Maar inmiddels heb ik de daders weten te traceren. 🙂Lees Verder

Stofzuigen, keukenvloer dweilen, wc schoonmaken, aanrecht en gasstel boenen, afstoffen, planten water geven, oud-papier en lege flessen naar de papier- en glasbak brengen, bed opmaken, de papierstapel die er al weken ligt opruimen, de boeken- en kledingkast op orde brengen. Iemand te eten vragen die ik niet goed ken doetLees Verder

“Ik heb veel te veel bruin daar. En daar heb ik veel te veel geel.” Met een schuin oog kijk ik naar mijn collega. Ze is druk in de weer met de m&m’s die ze uit het zakje op haar bureau heeft laten rollen. Ze heeft een cirkel van m&m’sLees Verder

We hadden de taken eerlijk verdeeld. Hij zou de treinreis boeken, ik het hotel. Zo gezegd zo gedaan. Hij ontving al snel via internet een ontvangstbevestiging die hij naar mij doorstuurde. Ha fijn, nu kon ik tenminste alle gegevens controleren. Ik liep elk cijfertje en lettertje zorgvuldig na en concludeerdeLees Verder

Voordat we je kenden, spraken we al met bewondering over je. Want terwijl wij op school onze eerste lessen volgden, miste jij ze omdat je in Rwanda verbleef. Met die informatie in ons achterhoofd was het raar om kennis met je te maken. Opeens hoorde er een gezicht bij datLees Verder

“Met de assjiestente van dokter Van der Ploooeeeg.” Het is de meest beroemde zin uit de populaire televisieserie ‘Zeg ‘ns Aa’, die van 1981 tot 1994 op de Nederlandse televisie te zien was. In mijn herinnering heb ik altijd erg om de serie moeten lachen, maar volgens mij ben ikLees Verder

Paradiso was gisteravond van top tot teen gevuld met adembenemende lucht. Ergens in die lucht vol kleur en samples voer ik mee op een dromerige wolk van zwevende noten. De reis was te kort, maar maakte indruk genoeg om mij ervan te overtuigen hun nieuwste cd te kopen.Lees Verder

Ik laat mijn munt verdwijnen in de muntautomaat, wacht even af welke van de vier baden wordt gevuld en neem dan plaats. Langzaam stijgt het warme water hoger en hoger, langzaam verdwijnt mijn lichaam onder de bubbels, langzaam ontspannen de spieren die zonet nog ingespannen aan het werk waren tijdensLees Verder

1988. 14 Jaar was ik en zangeres van de schoolband. We oefenden elke week en traden op tijdens schoolfeesten. Waanzinnig nerveus waren we dan, maar ook ontzettend stoer. We speelden retestrak en ik zong de sterren van de hemel. God, wat waren we goed. 2004. Ik kijk naar zes meidenLees Verder

Als je een weekendje Parijs laat boeken door een man en je ziet dat het nog goed gaat ook, dan moet ik als vrouw zijnde op figuurlijke wijze toch even slikken. En glimlachen.Lees Verder

Eigenlijk was ik helemaal niet van plan om mijn site om te katten. Het plan zat wel verstopt in een klein hersencelletje ergens in de donkere krochten van mijn eierdopje, maar het ontbrak me aan creatieve ideeën en zeeën van tijd om het plan concreet te maken. Maar ja, alsLees Verder

Deze te gekke cartoon is getekend door Menno Kooistra. Hoe hij over zijn opdrachtgeefster denkt kun je op zijn site (klik) lezen zien.Lees Verder