En dan kom je thuis van je werk met een digitale camera vol onuitwisbare maar wisbare beelden van een dag waarop je lieve collega afscheid heeft genomen, je meteen alle beelden gaat downloaden en daarna even op internet wil kijken, je modem aansluit op de usb-poort waar net de digitale camera aan heeft gehangen, even wacht, kijkt naar de lampjes op de modem, constateert dat ze rood zijn en tot je ongenoegen rood blijven. Je start de computer opnieuw op, en nog een keer, en nog een keer, en nog een keer, maar zonder resultaat. Je laat de computer voor wat het is, gaat naar het afscheidsetentje van je collega, nuttigt een overheerlijke Italiaanse maaltijd, komt ’s avonds laat thuis, start de computer op, houdt je blik gefocust op de modem, hoopt op twee groene lampjes maar ze blijven… juist.
Je gaat een uur lang knoeien, pielen, klooien, installeert de modem opnieuw, krijgt een scherm vol foutmeldingen en uiteindelijk geef je het op.
De volgende ochtend word je wakker, sta je op, start de computer op maar nog steeds weigert de modem dienst zodat je je opeens aan de ontbijttafel bevindt met een tijdschrift. Welk een nieuwe ervaring. Je vertrekt een kwartier eerder van huis om op je werk te kunnen surfen en bedenkt ondertussen dat het hoog tijd is om een man te vragen of hij bij je wil komen eten.