Algemeen (Page 6)

De gevallen tv had dus een interne verhuizing veroorzaakt waardoor het kastje in de gang bij het vuilnis belandde. De ervaring is dat zo ongeveer alles wat wij buiten zetten niet wordt opgehaald door vuilnismannen, maar door vuilnisstruiners. Als ik bel met het grof vuil om te melden dat er eenLees Verder

Toen ik thuiskwam van mijn werk was het even schrikken toen de tv aan zijn snoeren en draden op de kop op de grond leunde, ipv fier rechtop in de kast stond. Even was het spannend om te kijken hoe erg de tv beschadigd was, maar op een krasje naLees Verder

“Waarom zijn alle kassa’s vooraan gesloten? Nou moet ik helemaal hier naartoe lopen!”De oude vrouw leunde half op haar wandelstok en half op het winkelwagentje dat ze schuifelend voortduwde. De mensen in de rij keken haar meewarig aan en daarna de andere kant op. Toen ze mijn kant opschuifelde omdatLees Verder

Precies twee jaar geleden stond ik om half zeven ’s ochtends te kleumen op straat met een berg kleding en boeken die maar niet wilde verkopen. Om een uur of één had ik er genoeg van, pakte alles in en verliet de schaduw om me op te warmen in deLees Verder

Een iets te dikke hond rende me voorbij toen hij een kat had gespot. Al snel was hij uit het zicht verdwenen en keek ik lachend achterom naar zijn baasje. “Ik blijf bij je in de buurt hoor, hij doet je niets,” riep hij. Ik hield mijn pas in omLees Verder

Het kerkje van Jorwerd zat vol met grijsharigen, met hier en daar een jongeling waar ik mijzelf ook toerekende. De aanwezigen fluisterden en moesten zichtbaar hun best doen om niet in een uitbundig enthousiasme bekenden te begroeten die ze veel te lang niet hadden gezien. De organist begeleidde de condoleance met statigeLees Verder

Die verdomde NS vond het grappig om tijdens het paasweekend werkzaamheden uit te voeren. En wel zulk een heftige werkzaamheden dat er geen trein reed halverwege het traject naar mijn zus. Tussen ’s Hertogenbosch en Eindhoven werden bussen ingezet. En als ik ergens een hekel aan heb dan zijn hetLees Verder

Ik naderde het station waar ik vijftien minuten overstaptijd had en haalde een grote bruine envelop uit mijn tas. “Mag ik misschien jouw krant?” vroeg ik aan het meisje dat tegenover me zat. Ik had gezien dat er een artikel in stond over hetgeen dat nu op het tafeltje tussenLees Verder

De ochtend kondigde een zonnige dag aan, toen er vroeg in de ochtend werd aangebeld. Met mijn handdoek om mijn natte haren opende ik de voordeur. De Franse loodgieter. Hij vroeg of het schikte om het dak te repareren. Renovaties zorgen niet alleen voor geluids- en ongedierteoverlast, maar ook voorLees Verder

Op de dag dat ik mijn werk bel om me ziek te melden, besluiten de bouwvakkers naast mij te gaan heien. Zij heien en ik wieg mee. Tussendoor gromt het aggregaat en zeurt de boormachine in lange uithalen. In mijn hoofd bonkt het harder en harder. Voor de kat heeftLees Verder

Pixel was voor zij van haar vrouwelijkheid werd beroofd een slank meisje. Dat ze daarna te dik werd was mijn schuld. Of misschien die van het dierenasiel. Zij hadden best wel mogen zeggen dat na sterilisatie poezen sneller aankomen. Tel daarbij de dikmakende dieetbrokjes van Scooszi op en ik ontwikkeldeLees Verder

Ik knak wat af mijn leven. Vooral vingers, tenen en ellebogen moeten het ontgelden. Elleboog heeft de meeste opdonders gehad. Op de middelbare school stond ik bekend als het knakkende elleboogmeisje. Vooral tijdens Frans ging ik los, tot grote ergernis van mijn klasgenoten. Het werd een tic. Twintig jaar laterLees Verder

Ik tel acht verjaardagen in maart, mezelf niet eens meegerekend. Feestjestijd, al viert gelukkig niet iedereen zijn geboortedag. Maar natuurlijk is er altijd iemand die wél een feestje organiseert en jou uitnodigt. En omdat je de vorige feestjes hebt overgeslagen en je medefeestgenoot ziek thuis zit, ben jij veroordeeld totLees Verder

Ik was zó moe van een werkweek met nieuwe info dat ik om twaalf uur niet eens wakker werd van felicitatiesms-jes. Dus las ik ze vanochtend. Maar de grote glimlach kwam pas toen ik naar beneden ging en daar een versierde woonkamer, computer en stoel zag. 35 Dus. Oh, ikLees Verder

Wanneer anderen enthousiast vertellen over een boek dat ze lezen, is het lastig om daar in mee te gaan als je het zelf niet hebt gelezen. Hoogstens kan je aangestoken worden door het onderwerp en besluiten het boek ook te gaan lezen, maar vaak komt dat niet voor. Toch moetLees Verder

Ik roep al maanden dat ik bijna 35 word, maar nu is het écht bijna. Op 14 maart geschiedt zich het wonder dat ik mezelf als vijfendertiger mag bestempelen. Vijf-en-dertig. 35. Wat een leeftijd! Dat vonden anderen ook. In de afgelopen week heb ik vijf mensen van hun stoel latenLees Verder

Wel vaker hoor ik mensen zeggen die een burn-out of iets dergelijks hebben gehad en vanuit die situatie opkrabbelen, dat sociaal doen steeds beter gaat. Dat heb ik ook. Zat ik eerst nog op hete kolen continue op de klok te kijken en allerlei vervelende gevoelens proberen te accepteren, inmiddelsLees Verder

Weet u het nog? Dit bericht? Dat ik naar aanleiding van een internetenquête in de finaleronde zat met als hoofdprijs een H&M-waardecheque van 250 euro? Dat er twee waardecheques van 50 euro en twee troostprijzen waren te vergeven? En aangezien ik met vier anderen in de finaleronde zat ik altijdLees Verder

“Moet ik me melden?” vroeg hij me. Als nieuwe klant stapte hij de wachtkamer binnen. De receptie zat pas achter de volgende deur.“Ik heb het de eerste keer wel gedaan,” zei ik hem. Hij opende de deur waar ‘receptie’ op stond en kwam even later terug om plaats te nemen.Lees Verder

“Eigenlijk komt het erop neer dat we het leven moeten accepteren zoals het is. Niet meer denken dat beter wordt als je maar die therapie volgt, of dat bepaalde kledingstuk koopt, of die leuke baan krijgt. Gewoon rustig gaan zitten op je kont en tevreden zijn.” “Maar als dat gebeurt,Lees Verder