Op de dag dat ik mijn werk bel om me ziek te melden, besluiten de bouwvakkers naast mij te gaan heien. Zij heien en ik wieg mee. Tussendoor gromt het aggregaat en zeurt de boormachine in lange uithalen. In mijn hoofd bonkt het harder en harder.
Voor de kat heeft het renoveren voordelen. Die aast op muizen die door de bouwvakkers zijn weggejaagd en ons huis zijn binnengedrongen. Wanneer ik de deur van de inbouwkast open om brood uit de vriezer te halen, laat ik een muis schrikken die net zijn (of haar) snoetje liet zien. Tegelijkertijd laat de muis mij net zo hard schrikken en ik dump meteen onze kat in de kast. Met de deur open hoor, zo rigoureus ben ik nu ook weer niet.
De heldergroene knoppen in de boom voor mijn huis groeien gestaag door onder het grijze wolkendek dat verhult dat de lente in aantocht in. Ik ga naar buiten voor een wandeling. Door het park, waar jongetjes met elkaar voetballen, stelletjes innig verstrengeld met een flauwe glimlach op hun gelaat voor zich uit staren en een oude man op een bankje een boek leest. In het aangrenzende huizenblok wordt een aantal panden gerenoveerd. Wanneer je er op let zijn ze overal bezig.
Als ik thuiskom duurt het niet lang of de rust is wedergekeerd. De kat ligt kalm in haar mandje bij de kachel te spinnen. Niks geen urenlange klopjacht. Ze slaat een andere keer haar slag. Hoop ik.
Ik luister naar de net gearriveerde cd van Anna Ternheim. Halfway to Fivepoints. En hoop, nogmaals, dat ze hiernaast voorbij halverwege de renovatie zijn.
Mooi geschreven 🙂
En dat renoveren, ik heb er echt een hekel aan. Maar goed, het zal vast wel noodzakelijk zijn.
Soms denk ik wel eens dat je het leven samen kunt vatten in ’timing’. Maar ja.
Het lijkt wel of heel Amsterdam gerenoveerd wordt. Altijd. Wanneer zijn ze daar nou eens klaar mee?
Hopelijk ben je al weer beter? Ziek zijn met zulk weer als afgelopen vrijdag is niet fijn.
Met Goede Vrijdag was ik gelukkig al weer beter!
Anna Ternheim zingt erg mooi. Er is weer een nieuwe c.d uit.
Vooral die boorgeluiden zijn vreselijk vind ik altijd. En als je al een bonkend hoofd hebt, zit je daar natuurlijk helemaal niet op te wachten. Gelukkig ben je weer beter!