Een laptop (van lief) en een kopje thee. Een tuinstoel, een tafel en twee slapende mannen. Dat is mijn zondagochtend in het nieuwe huis. Het is al weer bijna twee weken geleden dat wij de Pijp gedag zeiden. Ik dacht dat ik het hevig zou missen, misschien niet zo goedLees Verder

Tussen alle verhuisstress door werd Dylan gewoon 1 jaar. 1! En hij voelde zich nog best goed ook, waardoor hij zijn dag doorbracht op de nieuwe crèche en ik zijn kamer poetste. Die nu zo goed als klaar is: Dit weekend vieren we zijn verjaardag, als opa en oma erLees Verder

Tussen het inpakken door werd Dylan ziek. Hoge koorts en vastgeplakt aan mama. Of papa, ook goed. Maar mama en papa wilden graag verder met het voorbereiden van de verhuizing. Dat schoot dus niet zo op. Gevolg: bezigheden uitstellen tot een volgende vakantie. En nu genoegen nemen met het hoognodige.GelukkigLees Verder

Eigenlijk was het de eerste sneeuw die mijn gedachten naar vorig jaar terug lieten gaan. Ik was net op tijd met zwangerschapsverlof gegaan; daarna werd het winter. Ik schuifelde met mijn dikke buik over de besneeuwde trottoirs om de tram naar het ziekenhuis te pakken. Even voor kerst werd hetLees Verder

Zes jaar Albert Cuyp was zes jaar leven in een aftandse woning. Op de zolder kon je vanwege de troep geen stap verzetten (de katten vonden het er geweldig) en enkele weken voor ik weg ging was de muur in de gang zo beschimmeld door lekkage dat ‘ie groen wasLees Verder

Het nieuws deze week, dat was natuurlijk het nieuws over die rare vieze knakker met zijn dirty mind. En eigenlijk heb ik helemaal geen zin om een logje aan hem te wijden, want dat vervuilt mijn site. Maar toch wil ik het er even over hebben.Want op mijn crèche werkenLees Verder

Op de laatste werkdag van het jaar stonden we vaker voor het raam dan we achter de computer zaten. Voor ons gebouw was een rotonde en een kleine heuvel, waar de auto’s alle kanten op glibberden en bij te weinig vaart de heuvel niet opkwamen. Er werd met regelmaat geduwdLees Verder

We hebben een iPad in huis. Geleend, van ’t werk.Nu zou je denken dat ’t geweldig is om zo’n iPad in huis te hebben. Om trailers en films en uitzending gemist te kijken. Om de krant te lezen. Of de Viva, die nu een iPadapp heeft.Al die mogelijkheden! Geweldig! Ongekend!Lees Verder

Dat digitale tijdperk is zo gek nog niet. Waar ik voorheen cd’s kocht om inspiratie op te doen voor de jazznummers die ik zong, open ik nu Spotify. Hoewel het struinen in cdbakken altijd een fijn tijdverdrijf is geweest, is het nu tijd om al die aangeschafte schijfjes een nieuweLees Verder

Ja, het was me het Sinterklaas-lange-weekendje wel. Door een sneeuwstorm ploegen – Frozen was er niets bij – om na ruim vier uur op de plek van bestemming te komen en bij terugkomst met een lading cadeaus het ultieme cadeau te ontvangen. Een huis. We hebben een huis. Zes jaarLees Verder

Stel. Je bent op skivakantie, het is avond en de skilift is normaal gesproken tot 22 uur open. Vanwege het opkomende slechte weer sluit de skilift eerder, maar jij en je twee vrienden weten de liftbediende over te halen om voor een laatste ritje naar boven te gaan. De tochtLees Verder

Vroeger keek ik veel films over de oorlog, tegenwoordig lees ik erover. Haar naam was Sarah:Via een collega lag Haar naam was Sarah op mijn nachtkastje. Een boek dat mij de ogen opende over een duister moment uit het verleden: Vel’ d’Hiv. In juli 1942 werden duizenden joden in ParijsLees Verder

Sint die klungelig van zijn paard afstapte waardoor zijn zwarte maillot tot in zijn kruis zichtbaar was. Het donkere jongetje in zijn paarse pietenpak, dat niet zwart geschminkt hoefde te worden. Het grote zusje dat in een koffie- en theewinkel haar kleine zusje danspasjes leerde. De jongen en de manLees Verder

Dylan was niet op z’n best toen we dit weekend in Friesland waren. Zijn temperatuur rees de pan uit, zoals bijna bij elk bezoek. Alsof hij niet tegen de boerderijlucht kan. Maar tussen de bedrijven door was hij best te genieten en liet zijn pake en beppe trots zijn toenLees Verder

Ik zit niet vaak meer op msn, maar toen ik gister online ging kwam ik Pinksoup tegen. Ik vroeg hoe het met haar ging, want op haar site was sinds juni geen update meer verschenen. “Goed, maar mijn log is stuk!”We schakelden hulptroepen in (waarover later meer) en sinds vandaagLees Verder

Dat lijf van mij, dat werkte niet mee de afgelopen maanden. Ik weet het aan de bevalling, het langzame herstel, het groeiende kind en het niet gaan sporten waardoor mijn spieren het zwaar te verduren kregen. Hoe ouder Dylan werd, hoe meer mijn spieren pijn deden.“Het voelt erg strak aan,”Lees Verder

Ziek bn lichamelijk of geestelijk niet in orde: zo ~ als een hond; daar word ik ~ van dat staat me gruwelijk tegen Kriebelhoest krie – bel – hoest de -woord (mannelijk) prikkelhoestLees Verder

Als ik Dylan ’s ochtends naar de crèche breng zie ik de schoenmaker gebogen zitten in zijn donkere atelier. De deur staat uitnodigend op een kier. Op een ochtend zat hij er niet. Hij moest namelijk naar de diabeet. Nuchter.Lees Verder

Naar boven was een roltrap. Naar beneden niet. In gedachten sjokte ik tree voor tree af naar de poortjes, terwijl mijn handen in mijn jaszakken zochten naar de ov-chipkaart. Opeens bleef ik stokstijf staan. Verbaasd, met open mond, keek ik naar een oude man voor mij die zijn voet verkeerdLees Verder

“En dan is hier de 80 graden sauna, die op dit moment erg vol is vanwege de aufguss.” De deur staat open en wanneer ik met mijn badjas aan een blik naar binnen werp zie ik dicht op elkaar gepakte hompen lichamen zitten. Oké. We zijn ergens in Drenthe, hebbenLees Verder