Van oktober tot december deed ik wekelijks aan zwangerschapsfitness met nog elf andere zwangeren. We hebben elkaar sinds 1 december niet meer gezien, maar zijn inmiddels driftig aan het mailen over onze bevallingen. Wat blijkt? Van de tien bevallingen:– is er negen keer een jongetje uitgekomen– zijn er vier bevallenLees Verder

Zoals Dylan zijn dagelijkse mijlpalen heeft, zo heb ik ze ook. Elke dag gaat het een stukje beter. Zo heb ik vannacht zonder pijn weer op mijn zij kunnen slapen, had ik me in een mooi jurkje gehesen voor de visite die ik op de bank ontving (eerder ontving ikLees Verder

Het was een rare laatste zwangerschapsweek. De hoge bloeddruk was iets om in de gaten te houden vond ’t ziekenhuis. Dus toen ik met 37 weken en 1 dag me zwaar belabberd voelde en aanhoudende hoofdpijn had, belde ik ze. Hup, taxi in, aan het CTG en afwachten maar. IkLees Verder

Joehoe, daar zijn we weer! Aukje was een tijdje weg, maar is er weer helemaal hoor. En ze is niet alleen. May we introduce to you: Dylan Anne Kooistra, onze zoon! Dylan werd 28 december 2009 geboren om kwart over twaalf ’s nachts. Hij maakte zijn komst duidelijk door Aukje’sLees Verder

37 weken Lief en ik gromden in alle vroegte naar elkaar. Er was een spoedafspraak gemaakt in het ziekenhuis voor ons, en de taxi bracht ons over besneeuwde wegen en een drukke A10 erheen. We waren te vroeg, het restaurant was nog dicht, en we gromden nog maar eens. DeLees Verder

36 weken en 1 dag Als ik naar andere zwangeren kijk, dan vind ik dat ik van geluk mag spreken met mijn zwangerschap. Geen last van mijn rug of bekkeninstabiliteit, geen misselijkheid en maagzuurklachten, en maar een paar keer kramp in mijn been gehad. Geen pukkeltjes op mijn gezicht, nietLees Verder

Terwijl er twee handen hardhandig op mijn buik duwen vertel ik dat de vader van mijn ongeboren kind ook in stuit lag. “Zo vader, zo kind,” grap ik. “Nou,” zegt de verloskundige al puffend, want haar kost al dat geduw ook de nodige moeite, “wanneer de vader in stuit lagLees Verder

Ik ben 35 jaar.Ik ben 35 weken zwanger.Ik moet nog 35 dagen tot de uitgerekende datum.Lees Verder

(klik voor groter) Kijk, dit ben ik. 35 Jaar geleden lag ik op dit kleed. Waar mijn zus en broer ook op lagen. Mijn moeder is een kei in het bewaren van spullen. Goed, we hebben er ook de ruimte voor op de boerderij, maar dan nog: het kleed isLees Verder

Nu ik mijn eigen tijd kan indelen, heb ik ook eindelijk tijd voor zwangerschapszwemmen. Maar toen ik me op een schuimrubber zwemstaaf voortbewoog door het verwarmde zwembadwater vond ik het allemaal nogal suf. Ik ben een zwemmer, en hoewel ik inmiddels niet meer een half uur lang heen kan borstcrawlen enLees Verder

Waar ik de Dutch Bloggies moest laten schieten, ik via sms te horen kreeg dat Eeuwig Weekend in de shortlist zat maar niet had gewonnen (damn!), zat ik met andere zwangeren tijdens het sporten te kletsen over de naderende bevalling (we steken gewoon met z’n allen de kop in hetLees Verder

34 weken Er was iets met ontbrekende schroefjes van het ledikant toen ’t werd verscheept van de zolder van de boerderij naar de kinderkamer hier in Amsterdam en oh ja, het was ook leuk om mijn bijna 34-weken-buik te laten zien aan mijn familie. Dus besloot ik meteen na hetLees Verder

Ik heb het geluk dat ik mijn zwangerschapsverlof begin met een weekje vakantie en eindig met vakantiedagen, en dus langer verlof heb. En nog meer geluk dat ik na vandaag begin met dat weekje vakantie. En dan bof ik ook nog eens dat ik de hele maand november mijn vervangsterLees Verder

Wekenlang zat ik te twijfelen. Neigde meer naar ‘niet’ dan ‘wel’. Andere zwangeren die ik sprak wisten niet wat ze wilden. Tot vorige week, toen de meesten van mijn cursus de knoop hadden doorgehakt: wel laten vaccineren. Degene die het verst was, had die dag zelfs al een injectie gekregen.Lees Verder

Massage. Gewoon een uurtje ontspannen liggen op een tafel en twee vreemde handen mijn bijna naakte lichaam laten masseren.  Ik had de massage puur ter ontspanning geboekt, en niet om zwangerschapsklachten aan te pakken. Die heb ik namelijk nauwelijks. Amper het vermelden waard. Geen bekkeninstabiliteit, geen rugklachten en geen obstipatie.Lees Verder

30 weken en 5 dagen Ik zit tegenwoordig op zo’n zwangerschapscursus. Hoort er allemaal bij. Net als een voorlichtingsavond bij de verloskundigepraktijk met dertig andere zwangeren waar we met z’n allen in een deuk lagen bij het zien van een jaren ’70 filmpje over een bevalling van een vrouw dieLees Verder

(klik voor groter) Beetje gesmokkeld, op deze foto ben ik 29 weken en 5 dagen, maar hé, die twee dagen maken dan ook niet zoveel uit. Gaat het goed? Ja, het gaat goed! Mijn buik trekt wel aan de boven- en zijkanten, maar dat doet het al weeeeken. Ik slaapLees Verder

29 weken en 2 dagen Vanaf nu is het passen en meten geblazen met mijn buik. Opeens loop ik tegen deuren aan en kom ik in botsing met fornuis en aanrecht. Ik moet mezelf, letterlijk, iets meer ruimte gunnen.Ook ’s nachts opstaan en omdraaien gaat niet meer zo makkelijk, zekerLees Verder