Stond ik vandaag zomaar in de supermarkt. Op zaterdagmiddag, om half zes. Het was druk, mijn wond trok aan alle kanten maar ik sjeesde met een stille Dylan in de kinderwagen door de meute heen terwijl lief de winkelwagen onder zijn hoede nam. En vond ik ’t vorige week nogLees Verder

In de reacties werd gevraagd om wat statistieken: hoe zwaar, hoe lang, enz. Bij deze! Hoe lang Dylan is, dat weten we niet. Kinderen worden tegenwoordig niet meer gemeten bij de geboorte, en zeker stuitekinderen niet omdat de heupen dan teveel belast worden. Gokje van de verpleegster: 48 centimeter. IkLees Verder

Je hebt retro en je hebt retro. Dit pakje, wat ik ruim 35 jaar geleden ook aan had, vind ik niet bijzonder mooi. Beetje pipo-achtig, maar hé, retro is retro. Het is het eerste pakje van vroeger dat hij past. Als hij wat groter is, krijgt ‘ie een mooier retropakjeLees Verder

Een mens wil altijd meer en sneller dan hij kan. Wat dat betreft zijn baby’s een fijne spiegel, die geven zich gewoon over aan het moment. Iets waar ik lering uit kan trekken, want me overgeven aan de traagheid van mijn herstel valt me zwaar. Ik kan maar niet uitLees Verder

Het is een raar idee dat vandaag de uitgerekende datum is, terwijl Dylan er al twee weken en een dag is. Dat is twee weken extra verlof met m’n kind, twee weken extra voor mijn herstel, twee weken lang geworstel al achter de rug. En een geworstel was het. MetLees Verder

Het was een complete invasie hier in huize Dylan. Kraamhulpen, verloskundigen, de GGD en een heuse lactatiekundige belden de afgelopen anderhalve week aan. Sinds vanmiddag zijn ze allemaal pleite. Ik heb er best vertrouwen in dat we het kunnen rooien met z’n drietjes, maar wat een grote leegte laten zeLees Verder

Als ik bij mijn zus ben, is het te merken dat ik geen kinderen heb en zij wel. Ik doe en zeg de verkeerde dingen, omdat ik telkens vergeet dat mijn nichtje me nadoet en napraat. Bij de zin “Oh ja, Lars, is dat niet dat vervelende buurjongetje?” kan ikLees Verder

De afgelopen vijf dagen heb ik gewerkt, gewerkt en nog ‘es gewerkt. De dagen ervoor was ik in Friesland, waar ik Sinterklaas vierde tijdens eerste kerstdag met mijn nichtje en neefjes. Erg gezellig, maar ook erg druk en vermoeiend zodat ik de dagen erna in Amsterdam ’s avonds op apegapenLees Verder

Van mijn vader’s én van mijn moeder’s kant ben ik de jongste van de familie. Het voordeel van de jongste zijn is dat ik het lievelingetje was van mijn oma die in Leeuwarden woonde. Zo kreeg ik een kunstbloem van haar toen ik op de ijsbaan viel en er iemandLees Verder

De locatie van de viering van het 40-jarig huwelijk van mijn ouders was Appelscha. Ik had me erop verheugd, want mijn zus had verteld dat er een grote glijbaan in het pretpark was. Ik stond er dan ook op dat we een combikaart kochten, zodat we na bezichtiging van het miniatuurparkLees Verder

Scooszi is er weer! Helaas moest ik daarvoor wel een opbloeiende relatie ontwrichten, maar soms moet je hard zijn in het leven. Twee handen op één buik, mijn neefje van één en Scooszi.Lees Verder

“Tante Aukje, wie zijn jouw ouders?” Mijn nichtje van vier keek me vanaf de andere kant van de eettafel vragend aan terwijl ze verveeld met haar eten zat te spelen. Vertwijfeld keek ik naar mijn zus, maar die vond het schijnbaar geen bijzondere vraag en at rustig door. Ik moestLees Verder

Met mijn zus en mijn nichtje van vier reed ik over de Overijsselse wegen. Mijn zus zat achter het stuur, het was haar auto. Ik zat op de passagiersstoel naast haar. Op de achterbank zong mijn nichtje in een autoveilig kinderzitje vrolijk liedjes van K3. We hadden net asperges enLees Verder

Dank je wel mam. Mam ook gefeliciteerd! Dank je wel kind. Scooszi ook gefeliciteerd! Miauw?Lees Verder

De buurman van mijn ouders is geboren op een dag die niet bestaat. Op de dag dat hij geboren werd bestond die dag natuurlijk wel. Maar de drie jaar daarna niet. Toen weer wel. En zo moet hij elke keer wachten op een schrikkeljaar om zijn echte verjaardag te kunnenLees Verder