Kindje en ik waren dus afgereisd naar Friesland. Met de trein, want ik en autorijden gaan nog niet samen en lief is nog druk bezig met lessen. Dylan vond ’t allemaal wel best, die vermaakte zich wel in de eersteklas coupé (tja, als je dan reist, moet je het goedLees Verder

Het doorgekomen eerste tandje levert een überblije baby op. Mocht ook wel na al die weken van kwijlen en ziekigheid.Lees Verder

Eén van de eerste dingen die ik kocht toen ik zwanger was, was een babyshirt van Blond&Blond uit de serie De Gouden Boekjes.Vandaag trok ik hem het shirtje aan. Op zijn vier-maanden-verjaardag. En Scooszi vond ’t maar wat mooi. (klik voor groter)Lees Verder

En toen zat Dylan opeens op de crèche. Zomaar! Iedereen zei dat ik moest genieten van de eerste drie maanden. Dat deed ik, met volle bewuste teugen. En nog ging het snel. De leidsters zijn leuk, de andere kindjes grappig. Was er tijdens het intakegesprek een jongetje dat spontaan begonLees Verder

Dat lief kon tekenen, dat wisten we. Hij had er alleen even de brui aangegeven, een sabbatical ingelast. Is die sabbatical nu definitief voorbij? In ieder geval zat hij gister op de bank te tekenen. Daarna aan zijn bureau te inkten en in te kleuren. Met dit als resultaat: (klikLees Verder

Ik weet niet hoe vaak ik al heb geroepen dat ik wil stoppen met het geven van borstvoeding. Vanaf dag één al. Voornamelijk omdat het zo verdomde pijnlijk was. Maar er waren hormonen en een positieve zus die riepen dat ik door moest zetten. Want het kon alleen maar beterLees Verder

Twee weken geleden was ik in Friesland. Mét Dylan en zónder lief, zodat de laatste een paar nachtjes kon doorslapen (deed de eerste dat ook maar ;).Normaliter ga ik altijd treinend naar het Noorden, maar met kind en veel bagage laat ik dat wel uit mijn hoofd. Zus ging ook,Lees Verder

Als ik ’s avonds in bed lig kan ik niet wachten tot de volgende dag zich aandient, omdat ik zo verzot ben op de lachjes van Dylan. ’s Nachts spelen we niet met hem, al lacht hij soms wel als ik hem uit zijn mandje haal. Maar het echte werkLees Verder

Een baby huilt nu eenmaal, dat is bekend. Lastiger is het om de verschillende huilen juist te interpreteren. Wat is er aan de hand? Heeft de baby honger, is hij moe, heeft hij pijn of moet hij nog een boertje laten? We leven tegenwoordig in een maatschappij waarbij externen verklarenLees Verder

Vandaag keek ik naar ‘Generatie 2010′, een programma van de NCRV waarin pasgeborenen 18 jaar lang gevolgd zullen worden. De baby’s zijn in dezelfde periode geboren als Dylan en het is zo leuk om te zien hoe de kersverse ouders worstelen met het aankleden van hun verse aanwas, en metLees Verder