De buurman van mijn ouders is geboren op een dag die niet bestaat. Op de dag dat hij geboren werd bestond die dag natuurlijk wel. Maar de drie jaar daarna niet. Toen weer wel. En zo moet hij elke keer wachten op een schrikkeljaar om zijn echte verjaardag te kunnen vieren. De buurman is namelijk geboren op 29 februari. Hij is de eerste oudere persoon ter wereld die zich niet beledigt voelt als je zegt dat hij veel ouder oogt dan hij is. Theoretisch gezien is de buurman nog maar 16. In werkelijkheid zal hij zo rond de 60 zijn.
Ik heb ook een bijzondere verjaardag, ik ben geboren op mijn moeders verjaardag. Ik kon natuurlijk geen beter moment verzinnen om mijn moeder een prachtig cadeau te geven: moi, me, ikke. En ze was superblij.
De opa van mijn moeder is ook op dezelfde dag geboren. En bijna was het mijn kleine neefje ook gelukt. Hij kwam drie weken eerder dan gepland, maar net vier uur te laat. Hij werd een dag later geboren dan onze verjaardag. Een gezamenlijke verjaardag vind ik nog steeds heel bijzonder. Ik vier het niet elk jaar samen met mijn moeder. Toen ik nog thuis woonde hield ik mijn feestje op een andere dag, zodat ik op de dag zelf thuis was. Dan werd ik overstelpt met cadeau’s van alle familieleden die eigenlijk voor mijn moeder kwamen maar toch iets voor mij meenamen. Als ze niets bij zich hadden, kreeg ik een tientje in handen gedrukt. Sommige familieleden zeiden wel eens tegen me dat ik het later niet leuk zou vinden, zo’n gezamenlijke verjaardag. Als ik een eigen gezin had, zou het praktisch gezien moeilijk zijn om bij mijn moeder op visite te gaan. Nu heb ik nog geen gezin, maar ik denk niet dat ik er ooit een probleem van ga maken. Ik vind het nog steeds heel bijzonder dat ik dit met mijn moeder deel. En dat gevoel zal altijd bij me blijven.