Stond ik vandaag zomaar in de supermarkt. Op zaterdagmiddag, om half zes. Het was druk, mijn wond trok aan alle kanten maar ik sjeesde met een stille Dylan in de kinderwagen door de meute heen terwijl lief de winkelwagen onder zijn hoede nam. En vond ik ’t vorige week nog boel bijzonder toen ik voor het eerst iets kocht in een winkel om de hoek, nu viel het me niet eens op dat ik de supermarkt ruim een maand niet van binnen had gezien. Een goed teken, me dunkt.
Dylan sliep als een roosje, maar eenmaal thuis was het brullen geblazen. Na wat voeding en in slaap vallen op mijn buik, konden we hem overhevelen naar het voedingskussen en sliep hij zowaar verder. Dat is even wennen na een paar avonden met gebrul, te wijten aan darmkrampjes. Zou het echt helpen dat ik vandaag geen chocola, vla en yoghurt heb gegeten?
Waar het ook aan ligt, voeding of gewoon een maand verder zijn, het wordt nooit meer zoals het was. En het leest wel lekker weg zo.
Aan vla of yoghurt kan het toch niet liggen Aukje. En je kalk heb je toch nodig.
Ik denk eerder dat de beginfase voorbij is. En misschien ben je zelf ook al wat makkelijker geworden. Ook daar reageren ze op.
Geniet er van. Wat een lekker kereltje.
Ook dat hoort er bij…
Wat een lekker manneke is het toch als hij slaapt 😀
Hmja, misschien koemelk dan? Of gewoon beter werkende darmpjes inmiddels. Weet het maar eens. Leuk, dat handje zo naast zijn hoofd:)
zoals je inmiddels weet, hier ook alles geprobeerd en sommige dingen leken (even) te helpen en anderen niet, maar feit is, tegen de tijd dat Kleuter een maand of vijf was, was het gewoon helemaal voorbij. en dat lijkt nu mss nog heel lang te duren (maar dylan gaat natuurlijk voor die tijd er al vanaf zijn, echt hoor!), maar de periode die dan aanbreekt is zo fijn =)
geniet van elk lachje, elke knuffel, hou ze vast.. huilen hoort erbij. hoe erg het soms ook is. en ik weet hoe erg het kan zijn.. het gaat voorbij!!!