Al twee jaar lang had ik een pakje ‘Light Mountain Natural Color the Gray!’ thuis op de plank staan. Bedoelt om de grijze haren op een natuurlijke manier te laten verdwijnen. Een soort henna, maar dan eentje die grijze haren dekt.
Ik durfde het niet goed aan, want zelf mijn haren verven was in het verleden niet per sé een succes geweest. Maar ik wilde ook geen chemische troep in mijn haar. Dus schoof ik het gebeuren voor me uit. Voor me uit. Voor me uit.

Tot vandaag.

Het was genoeg geweest. Ik zat al een jaar lang naar mijn eigen grijze haren bij online meetings te kijken, en werd daar niet echt blij van. Ik moest het risico maar wagen, en een groene coupe als eventuele uitkomst accepteren.

Poepiezenuwachtig was ik tijdens het verven. (Hoe) zou het (uit)pakken (uiteraard had ik wel van te voren getest op een klein plukje haar).

Met mijn natte haren maakte ik eerst een wandeling, naar het nieuwe strand op IJburg, onder een van de mooiste luchten ooit. Toen ik thuis mijn opgedroogde haren bekeek, was ik zeker niet ontevreden. De overall-tint was bruin, met her en der wat lichtere stukken. En oké, als je een pluk optilde was er nog wat grijs te bekennen: volgende keer íets beter verven… maar het resultaat mocht er zijn!

Nu afwachten hoe lang dit stand houdt, en dan een volgende keer nog beter mijn best doen om álle verborgen grijze stukjes te verven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *