En daar was 2022. Hallo. Ik rolde het nieuwe jaar binnen met een coronabesmetting. Welke variant was niet duidelijk, maar ik vermoedde dat ik nog net besmet was geraakt met delta ipv omrikron.
Twee weken lang was ik onder de pannen. Het was als een flinke griep, waar ik nu nog de restanten van voel (week drie).
Een coronabesmetting is raar. Normaliter als je ziek bent, neem je het ziekteproces zoals het is. Met corona is dat anders, omdat het alle kanten op kan. Hoe ziek word je? Wat voor klachten krijg jij? Moet je naar het ziekenhuis, houd je restklachten, verlies je je reuk en smaak?
Ik rook en proefde twee weken lang weinig, maar omdat ik af en toe nog een vleugje opving maakte ik me geen zorgen over dat ik het kwijt was. En dat klopte, gelukkig.
Bang zijnde voor long covid nam ik het advies ter harte om mijn conditie rustig op te bouwen. Ik begon met een klein en langzaam rondje wandelen. Na een paar dagen een klein en heel rustig rondje fietsen. Yin yoga. Een langer rondje lopen. Naar de winkel. Naar de stad, om een wandeling te maken. Ashtanga yoga (pittig, dus niet elke dag). Telkens een klein stapje verder. Ik merkte dat mijn spieren niet meer zo sterk waren, dat mijn conditie een drama was. Maar he, ik had vakantie en daarom geen haast. Volgende week, als ik weer ga werken, kan ik prima thuisblijven vanwege de lockdown en rustig verder met het opbouwen van mijn conditie.
Bijkomende voordelen van het ziek zijn: de harde lockdown deed me weinig: ik kon toch nergens heen. En ik hoef voorlopig geen boosterprik.
2022 Belooft misschien wel een mooi jaar te worden. Waarin omikron dominant wordt en mensen minder ziek maakt. Het kan onze weg uit deze crisis zijn.
Fingers crossed.