(klik voor groter) Beetje gesmokkeld, op deze foto ben ik 29 weken en 5 dagen, maar hé, die twee dagen maken dan ook niet zoveel uit. Gaat het goed? Ja, het gaat goed! Mijn buik trekt wel aan de boven- en zijkanten, maar dat doet het al weeeeken. Ik slaapLees Verder

Herfstplaatjes zijn zo algemeen, zo van, goh, leuke foto, maar al tig keer gezien op allerlei blogs. Dat klopt.Maar mijn gevoel is niet zo algemeen en te vinden op allerlei blogs. Dat gevoel wat ik heb wanneer ik het bladeren zie regenen, wanneer ik met mijn voeten tegen de bergenLees Verder

29 weken en 2 dagen Vanaf nu is het passen en meten geblazen met mijn buik. Opeens loop ik tegen deuren aan en kom ik in botsing met fornuis en aanrecht. Ik moet mezelf, letterlijk, iets meer ruimte gunnen.Ook ’s nachts opstaan en omdraaien gaat niet meer zo makkelijk, zekerLees Verder

Begin augustus sloeg ik aan het behangen en hield daarna mijn hart vast, aangezien Pixel er een pootje van heeft om behang aan gort te krabben. Maar het ging goed. Daarna ging het ook nog goed. En toen kon ik opgelucht ademhalen. Op de één of andere manier was Pixel,Lees Verder

Toen ik net in Amsterdam woonde kocht ik een mountainbike om me te verplaatsen. Ik verzekerde de hele handel, zette ‘m keurig netjes in de fietsenstalling (ook al betekende dat dat ik van de rand van de stad naar het Spui fietste om de fiets te stallen en de tramLees Verder

Afgelopen januari plaatste ik een oproep op mijn site om een verhaal in te sturen voor een verhalenbundel, een idee dat was ontsproten uit het brein van Theo van Rijn (die n.a.v. deze bundel door de uitgever is gevraagd een bundel met eigen verhalen te maken!). Inmiddels is door een zeerLees Verder

Het alarm ging. Het alarm gaat wel vaker. We halen dan onze schouders op en gaan gewoon door met ons werk. “Volgens mij moeten we naar buiten,” zei een collega. Ze had inside-information, dat er een vergadering was van BHV-ers. Maar er liepen nog BHV-ers op onze afdeling rond dieLees Verder

De eerste minuten van de film Chéri (Stephen Frears, 2009) winden er geen doekjes om: de monden van de hoofdpersonen hebben elkaar binnen tien minuten gevonden. Een lustvol startsein voor de rest van de rolprent, waarin Michelle Pfeiffer als rijke courtisane Léa de Lonval en de jonge Chéri (Rupert Friend),Lees Verder

27 weken en 2 dagen Voorstelrondje: je noemt je naam, aantal weken dat je zwanger bent, waar je werkt en wat het wordt. Dat kan maar één ding betekenen: zwangerschapscursus. Ik heb er wel voor gezorgd dat ik maar een half uur theorie heb en daarna een uur lang aanLees Verder

Stond ik opeens tussen de ontklede zwangere vrouwen en rekken met afgeprijsde kleding. De nieuwe collectie van Queen Mum ging voor de helft van de prijs weg. Een sample sale, noemen ze dat. Kleding gedragen door modellen worden voor een zacht prijsje verkocht. En aangezien ik helemaal verliefd was opLees Verder

Het begon met een appeltaart in de zomer, handgemaakt (dus niet zo’n kleffe uit een doosje). Het smaakte goed en het smaakte naar meer. Bij een gezamenlijk ontbijt op mijn werk zag ik mezelf een, overigens heerlijke, ontbijtcake naar binnen werken. Daarna ging het pas goed mis. Chocola, vanilleyoghurt enLees Verder

26 weken en 0 dagen Waar anders een decolleté de blik van mensen vangt, zie ik mensen nu naar mijn buik staren. Dan kom ik iemand in de gang op mijn werk tegen die onderwijl het gedag zeggen eerst naar mijn buik kijkt en dan vraagt hoe het gaat. WantLees Verder

Voor velen is New York hun favoriete vakantiebestemming. Wie er is geweest, is meestal lyrisch over de stad. Dat geldt ook voor Pascal Theunissen, journalist en blogger. In 2004 zette hij voor het eerst voet op New Yorkse grond en was verkocht. Toen hij enkele jaren later de kans kreeg omLees Verder

Thuis luister ik eigenlijk alleen maar naar de radio in iTunes. Altijd een chill-kanaal, waar plaatjes van diverse artiesten worden gedraaid. Elk nummer is om bij weg te dromen, maar een cd van één artiest zal ik niet zo snel aanschaffen omdat dat te snel verveeld. Zo niet bij deLees Verder

Twee verschillende films met één duidelijke overeenkomst kwamen kortgeleden uit: de Turkse film Iklimler (’de klimaten’) en de Nederlandse (maar Duits gesproken) film Winterstilte. Hun overeenkomst? De ijzige winter. Iklimler: Van zomer naar winterZe kijkt naar hem. Lacht wanneer hij struikelt, maar kan daarmee haar afwezige blik vol verdriet nietLees Verder

Ik heb een bloedhekel aan stagiaires. Zeker wanneer de behandelend arts in de waan is dat ze het zelf wel kunnen en blij zijn dat ze even tijd voor zichzelf hebben. Zo zei een stagiaire van een manueel therapeut ooit tegen mij dat ik maar voor één klacht kon langskomen,Lees Verder

Op mijn laatste werkdag van de week kwam een manager aanschuiven om te vertellen over zijn project waar ik een korte bijdrage voor had geleverd. “Drie dingen ben ik deze week vergeten,” vertelde hij. Eentje pakt toevalligerwijs positief uit, de andere niet. Maar ik moest inwendig een beetje grinniken. ZieLees Verder

De Zweedse schrijver John Ajvide Lindqvist verwierf vooral bekendheid met de verfilming van zijn boek Laat de ware binnenkomen (Låt den rätte komma in / Let the right one in, zie de recensie op Eeuwig Weekend), over een 12-jarige impopulaire jongen die een vriendschap aangaat met een jonge vampier. HetLees Verder