Thuis luister ik eigenlijk alleen maar naar de radio in iTunes. Altijd een chill-kanaal, waar plaatjes van diverse artiesten worden gedraaid. Elk nummer is om bij weg te dromen, maar een cd van één artiest zal ik niet zo snel aanschaffen omdat dat te snel verveeld.
Zo niet bij de de artiest die ik vorige week hoorde. Een beetje een buitenbeentje op het radiokanaal, want de electronica-sound is een ondergeschikte bij zijn muziek en de akoestische gitaar het belangrijkste. Daardoor viel het wel meteen op en werd mijn gehoor geprikkeld. Ik zocht en vond op Myspace meer muziek. En bleef maar luisteren. En als ik blijf luisteren, dan moet ik cd’s aanschaffen.
Zijn muziek wordt omgeschreven als ‘John Martyn meets Nick Drake’. Ik link ‘m vanwege zijn stem aan David Sylvian en vanwege zijn dreads en akoestische gitaar aan Newton Faulkner. En normaal gesproken ben ik niet van de mannenstemmen en gitaren, maar zijn gitaarspel heeft met dat beetje electronica iets hypnotiserends wat mij dan weer zeer aanspreekt.
En omdat het nu nog mag van Buma/Stemra, een clipke van een klein Dan-liedje:
Ik ben zeer van de mannenstemmen met gitaar, maar ik vond hier iets te veel van hoge uithalen. Maar ga zeker hem even opzoeken om wat meer van hem te horen.
Eigenlijk interesseert mij die zangers niet zo veel. Wel hoe het met je baby gaat. Het schiet op Aukje. Alles goed?
@fien: Haha, héb ik ‘es een ander logje omdat ik anders te veel over mijn zwangerschap zou lullen, krijg ik dit. 😉
Maar alles gaat goed, dank je. 🙂
Ja maar Aukje, wij zijn met vakantie geweest. Dus al die andere logjes heb ik gemist. Mijn laatste was een lief buikje in een heel leuk jurkje. Dat lieve buikje zal inmiddels wel een “buik” zijn.
goeie tip, lekker muziek.