Begin augustus sloeg ik aan het behangen en hield daarna mijn hart vast, aangezien Pixel er een pootje van heeft om behang aan gort te krabben. Maar het ging goed. Daarna ging het ook nog goed. En toen kon ik opgelucht ademhalen. Op de één of andere manier was Pixel, en ook Scooszi, niet geïnteresseerd in het barokbehangetje dat op de muur zat.

Tot ik vorige week een kapot stuk behang ontdekte.

Hoe lang heeft het geduurd? Amper twee maanden. Dat is al veeeeel langer dan verwacht, maar zonde is het wel. Dus heb ik de muur wederom gebarricadeerd zodat ze er minder goed bij kan. Want het is toch zonde van al dat werk.

In ieder geval hebben we duur fotobehang en een behangetje in de kinderkamer van onze lijst geschrapt. We gooien gewoon een likkie verf op de muur. Zit niks anders op met zo’n krabgrage kat in huis.

7 reacties

  1. ‘…een kapot stuk behang…’
    🙂

    Die katten toch… af en toe kun je ze er wel achter plakken!

  2. Heb je een krabpaal, dat scheelt nl.? Ennuh, ik heb echt alle muren in huis laten stuken..

  3. @Irene: Ik heb drie verschillende soorten krabdingen in huis (karton, opgevouwen tapijt en krabpaal), maar het helpt geen sodemieter: ze krabben daar ook aan, maar ontzien het behang niet.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *