Het zou me niet verbazen als het thema van Afterwards (Gilles Bourdos, 2008) velen afschrikt: de film staat namelijk in het teken van de dood. Maar de manier waarop er met dit thema is omgesprongen is zó vernuftig en ingetogen, dat die schrik ongegrond is.
Het gezin waar het om draait is ontwricht door de wiegendood van hun jongste telg. Het is de reden waarom vader Nathan (Romain Duris) van zijn vrouw is gescheiden en thans als zeer succesvol advocaat in New York woont. Tijd voor zijn andere telg, een dochter, heeft hij nauwelijks.

Het begin van deze film geeft de scène weer waar de hele film op is gestoeld. We gaan terug in de tijd en zien de 10-jarige Nathan met zijn vriendinnetje Claire bij het water spelen. Wanneer zij door de steiger zakt beveelt ze Nathan hulp te halen, maar als hij bijna thuis is wordt hij geschept door een auto. Hij is er zeer ernstig aan toe en zijn ziel verlaat zijn lichaam. Maar iets brengt hem terug, hoe mooi het aan gene zijde ook is. Wanneer hij ontwaakt uit zijn coma stelt een dokter hem de vraag waarom hij terug is gekomen. Het antwoord wordt pas later aan de kijker duidelijk gemaakt.

Lees verder op Eeuwig Weekend.