On:
In: Algemeen

De wind tilde de haren van het kleine meisje op. In haar hand een hondenriem, met daaraan een ranke bruine windhond. Het meisje holde, hondje dartelde gracieus mee. Telkens weer een rondje om het café. Telkens weer die huppelende staartjes in het voorbijgaan. Eerst nog met de jas aan, laterLees Verder

On:
In: Werk

Na vier maanden thuiszitten is het tijd om me voor een aantal dagen per week bij mijn collega’s te voegen. Ergens was ik jaloers op het Zweedse systeem: daar krijgen moeders een jaar verlof. Maar hier zet de terugkomst naar de werkvloer iets in de gang wat mij goed zalLees Verder

On:
In: Werk

1 April is niet alleen een domme-grappen-dag, maar ook een domme-pech-dag. Moet u zich voorstellen: auto van ConnectCar gereserveerd van 11 tot 2, kind aan de borst tot 5 voor 11, mezelf streng toespreken om niet te gaan haasten en stressen (nergens voor nodig), kwart over 11 bij de autoLees Verder

On:
In: Familie

En toen zat Dylan opeens op de crèche. Zomaar! Iedereen zei dat ik moest genieten van de eerste drie maanden. Dat deed ik, met volle bewuste teugen. En nog ging het snel. De leidsters zijn leuk, de andere kindjes grappig. Was er tijdens het intakegesprek een jongetje dat spontaan begonLees Verder

On:
In: Familie

Dat lief kon tekenen, dat wisten we. Hij had er alleen even de brui aangegeven, een sabbatical ingelast. Is die sabbatical nu definitief voorbij? In ieder geval zat hij gister op de bank te tekenen. Daarna aan zijn bureau te inkten en in te kleuren. Met dit als resultaat: (klikLees Verder

On:
In: Algemeen

Waren er vroeger maar drie manieren om iemand te feliciteren, namelijk via de telefoon, door langs te komen of een kaartje/telegram te sturen, tegenwoordig krijg ik via allerlei wegen felicitaties binnen. Via Twitter (DM en gewoon), Facebook, mail, mobiel, sms, commentbox en e-card. In 36 jaar is er veel veranderdLees Verder

On:
In: Algemeen

Ruim tien jaar geleden verscheepte ik de oude fiets van mijn moeder van het hoge Noorden naar de Randstad. Ruim tien jaar lang bewees hij trouwe dienst. Opgekalefaterd werd hij in de loop van de tijd wel: hij kreeg een blauwe pakkiedrager, nieuwe trappers, nieuwe banden, nieuwe ketting en zijnLees Verder

On:
In: Familie

Ik weet niet hoe vaak ik al heb geroepen dat ik wil stoppen met het geven van borstvoeding. Vanaf dag één al. Voornamelijk omdat het zo verdomde pijnlijk was. Maar er waren hormonen en een positieve zus die riepen dat ik door moest zetten. Want het kon alleen maar beterLees Verder

On:
In: Familie

Twee weken geleden was ik in Friesland. Mét Dylan en zónder lief, zodat de laatste een paar nachtjes kon doorslapen (deed de eerste dat ook maar ;).Normaliter ga ik altijd treinend naar het Noorden, maar met kind en veel bagage laat ik dat wel uit mijn hoofd. Zus ging ook,Lees Verder

On:
In: Familie

Als ik ’s avonds in bed lig kan ik niet wachten tot de volgende dag zich aandient, omdat ik zo verzot ben op de lachjes van Dylan. ’s Nachts spelen we niet met hem, al lacht hij soms wel als ik hem uit zijn mandje haal. Maar het echte werkLees Verder

On:
In: Algemeen

Nog niet eens twee maanden oud was mijn fiets toen hij veroordeeld was tot continue stalling. Sneeuw verzamelde zich op het zadel, barrels hielden hem gezelschap. Maar vandaag kreeg ik de geest. Vandaag zou ik hem weer waarde toedichten door een ritje te maken. Zo geschiedde. Ik schakelde naar deLees Verder

On:
In: Familie

Een baby huilt nu eenmaal, dat is bekend. Lastiger is het om de verschillende huilen juist te interpreteren. Wat is er aan de hand? Heeft de baby honger, is hij moe, heeft hij pijn of moet hij nog een boertje laten? We leven tegenwoordig in een maatschappij waarbij externen verklarenLees Verder