Als ik ga zwemmen zie ik eruit alsof ik ga inbreken. Ik trek oude kleding aan die ik makkelijk in mijn rugtas kan proppen. En oude en makkelijke kleding is bij mij vaak zwart. Zwarte schoenen, zwarte sokken, zwarte broek, zwart shirt met lange mouwen en een zwarte jas. Als ik uit het zwembad kom, is het nog erger. Dan draag ik ook nog een zwarte muts.
Ik begrijp dat ik dan niet de meest begeervolle vrouw ben die er op aarde rondloopt. Maar mij helemaal negeren, dat hoeft niet hoor. De mevrouw in de supermarkt die iedereen een nieuw product wil aansmeren negeert me wel. Terwijl ze iedereen een klein bekertje met doorzichtige vloeistof onder de neus duwt, kijkt ze als ik langsloop nét de andere kant op. Misschien vertrouwt ze me toch niet helemaal.
De Jamaicaan die de daklozenkrant verkoopt, glimlacht daarentegen wel naar me en vraagt hoe het met me gaat vandaag. Terwijl ik hém negeerde. En ik negeer hem altijd. Nu ik in het zwart ben, wil hij opeens wel iets zeggen. Terwijl ik verder loop denk ik in luttele seconden na of ik hem nog steeds zal negeren of dat ik nu maar eens aan een nieuw hoofdstuk moet beginnen. Ik kijk achterom en glimlach terwijl ik mijn duim omhoog steek. “I’m fine today, I’m fine.”
Ik loop naar buiten. Mijn fiets staat tegen een muurtje met een bankje. Ik hang mijn boodschappentas aan het stuur en steek de sleutel in het fietsslot. “Hello,” zegt een donkere man die op het bankje zit, “how are you today?” Ik ben altijd heel goed in het negeren van onbekenden die contact proberen te maken op straat, maar deze man zag er echt aardig uit. En ik was nog in een goed humeur door de opmerking van de Jamaicaan van zonet. “I’m fine, thank you.” Het viel even stil. Ik dacht na of ik hem nu ook zou vragen hoe het met hem ging. Ach, waarom niet! “And how are you?” Even was ik bang dat ik een heel verhaal zou krijgen over al zijn pijntjes en andere dingen, maar hij zei rustig: “Well, it’s a beautiful afternoon, so I’m fine.” Thank God for that, dacht ik.
Mijn fiets was inmiddels van slot en ik stapte op om weg te rijden. “Have a nice day and bless you,” zei hij terwijl hij zijn witte tanden bloot lachte. “Thank you and the same for you too,” zei ik en fietste met een glimlach weg. Een zwarte outfit is zo gek nog niet.