Ik heb last van hoogtevrees. Als ik op een balkon sta en ik leun over de reling, check ik eerst of alle schroefjes stevig vastzitten. Het beeld waarin ik met reling en al naar beneden tuimel flitst telkens door mijn hoofd.
Mijn dromen pesten me vaak met mijn hoogtevrees. Dikwijls moet ik over een smal randje op grote hoogte naar de veilige overkant lopen. En dat smalle houten randje is zo gammel als wat, zodat ik mijn best moet doen om niet te vallen. Vannacht was het weer raak. Met een aantal meiden en jongens van de lagere school (die ik in geen tijden heb gezien) waren we aan het zwemmen. We keken naar de klok en zagen dat het al 20 over 4 was. We moesten opschieten, we wilden nog naar een festival en daarvoor moesten we met de trein die over drie kwartier vertrok. Ik pakte snel mijn tas en volgde de anderen naar buiten. Maar dat ging niet gemakkelijk! De enige weg naar buiten was een hoge smalle houten plank, met wat aarde eronder.
Ik ging eerst bij mezelf te rade hoe ik het makkelijkst en veiligst over de plank kon lopen. Het werd kruipen. Maar dat was eigenlijk net zo eng. Een meisje voor me sprong in de aarde die de plank ondersteunde. Na wat stuntten op de plank deed ik dat ook. Wat een opluchting. Ik kon gewoon lopen op de aarde! Mijn angst verdween en al snel zaten we in de trein naar het festival.
In mijn dromen val ik bijna nooit echt naar beneden, hoe bang ik daar ook voor ben. Er is altijd wel een weg naar beneden te vinden. Eén keer ben ik echter wel gevallen. Ik reed in een auto op een brug. Maar de brug ging net omhoog. Samen met de auto werd ik omhoog getild, steeds hoger en hoger, totdat ik uit de auto naar beneden viel. Maar ik maakte geen smak, ik viel niet te pletter, ik bleef hangen aan een elastiek. Het leek wel bungeejumpen.
Ik heb me een tijdje geïnteresseerd voor lucide dromen. Als je lucide kan dromen, ben je je bewust van je droom. Dat wil zeggen dat je tijdens het dromen jezelf opdrachten kan geven. Daardoor kan je jezelf alles laten doen wat je maar wilt. Af en toe ben ik bewust van mezelf in een droom, en heel soms heb ik kleine dingetjes kunnen veranderen. Maar ik zou heel graag tegen mezelf willen zeggen: “Je hoeft niet over die smalle plank te lopen, je kunt gewoon wegvliegen.” Misschien zou ik dan wel genezen zijn van mijn hoogtevrees.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *