Een vuilniszak hoort sterk en betrouwbaar te zijn. Hij moet blind te vertrouwen zijn en een schijnbaar makkelijke kracht bezitten om je overbodige en ongewenste spullen op te bergen en veilig buiten te zetten. Zelfs als die spullen nog zo stinken en de overlast voor de vuilniszak nauwelijks aanvaardbaar is moet hij er voor je zijn.
Mijn vuilniszak was het echter zat om aan deze eisen te voldoen. De inhoud kon hij makkelijk aan, maar hij stribbelde tegen toen ik hem van drie hoog naar beneden wilde brengen.
Nog op de derde verdieping scheurde de zak. De verrotte nasi en appels rolden alle kanten uit. Geïrriteerd propte ik de gescheurde zak in een nieuwe vuilniszak en met wc-papier veegde ik de nasi en de appels op. Vol goede moed knoopte ik de tweede zak dicht en vervolgde mijn weg naar beneden. Mijn blinde vertrouwen in de vuilniszak was nog steeds aanwezig.
Maar de tweede vuilniszak had ook geen zin om betrouwbaar te zijn en scheurde halverwege de trap naar de tweede verdieping. Dit was nog irritanter. De vuilniszakken en het weggerolde vuilnis versperden de doorgang. Ik mocht van geluk spreken dat mijn buren zich op dat moment thuis of elders ophielden en niet van plan waren het trappenhuis te betreden.
Ik liep terug naar mijn woning, pakte een nieuwe wc-rol en een nieuwe vuilniszak, controleerde de onderkant en waagde het erop. De eerste twee vuilniszakken verdwenen in de derde samen met het weggerolde vuilnis, dat ik met de tweede rol wc-papier opveegde. Ik liep de trap af naar de eerste verdieping. So far so good. Maar halverwege de laatste trap scheurde de dérde zak.
Dit was onuitstaanbaar. Alle drie de zakken hadden hun eigen onderkant laten scheuren. Ik werd boos en vulde het trappenhuis met een flinke scheldpartij. Dit vereiste een ander plan van aanpak.
Resoluut stapte ik naar buiten en ging op zoek naar lege dozen. Die lagen al te wachten, een voordeel van op de markt wonen. Ik hevelde het zootje over naar de dozen en opeens stond mijn vuilnis toch buiten. Had ik toch maar even bewezen dat ik niet voor één gat te vangen was. Ook niet voor twee en zelfs niet voor drie.
Maar nu is mijn vertrouwen in de vuilniszak geschonden. Het zal wel een tijdje duren voordat het vertrouwen weer hersteld is. En ik had nog wel kwaliteitsvuilniszakken in huis. Ik controleerde de laatste vuilniszak die ik in huis had, maar die was er al net zo erg aan toe. De onderkant was te zwak om een klein beetje vuilnis veilig naar beneden te kunnen brengen.
Overigens was ik maar wat blij dat ik verzaakt had om de kattenbak in de vuilniszak te legen. Want dan was dit vuilniszakkendrama niet te overzien geweest.