Ik was er altijd van overtuigd dat uiterlijk er niet toe doet in de liefde. Je wordt verliefd op een persoon, op een totaalpakketje dat jou aanspreekt.
Maar uiterlijk kun je niet zomaar achterwege laten, vooral niet als je op het punt staat om verliefd te worden. Iemands uiterlijk doet er niet toe zolang dat uiterlijk in jouw plaatje past. En dat plaatje maak je in je hoofd, vooral als het iemand betreft die je nog nooit hebt gezien.
Wat dat betreft is chatten een raar medium. De zinnen die je opschrijft kunnen vertellen wie je bent, maar ze kunnen het beeld nooit compleet maken. Daarvoor ontbreekt het face-to-face contact.
De woorden die over en weer worden geschreven kunnen een bepaalde chemie bevatten. Maar het enige wat klikt zijn elkaars zinnen.
Naarmate de chemie krachtiger wordt en je verliefd begint te worden op iemands woorden, groeit de nieuwsgierigheid naar de persoon aan de andere kant van de ADSL-lijn.
Het uiterlijk gaat een rol spelen.
Foto’s worden uitgewisseld, of een ontmoeting wordt geregeld.
En dan? Wat als je iemand ontmoet of een foto in je mailbox krijgt en het uiterlijk valt tegen? Wat als je gevallen bent voor zijn of haar woorden maar niet voor de looks?
Eerlijk zijn tegen iemand blijkt dan moeilijker te zijn dan je denkt.
Maar als de looks wél in je beeld passen, is eerlijk zijn opeens heel makkelijk.