“Wie is er aan de beurt?”
“Ja, ik!” roept de vrouw naast me enthousiast. Ze staat op en loopt met grote onhandige passen naar de kapster.
“Wilt u uw haar laten wassen?”
“Nee hoor, ik heb het pas nog gewassen.”
“Wanneer dan?”
“Oh, vorige week ofzo.”
“Dan moeten we toch eerst uw haar wassen,” zegt de kapster streng en neemt de vrouw mee naar het wasgedeelte.
Als ze even later teruglopen naar de kappersstoel, zie ik dat de kapster plastic handschoenen draagt. In eerste instantie denk ik nog dat de handschoenen handig zijn bij het wassen, maar als de kapster ze ook aanhoudt bij het knippen, begrijp ik dat ze problemen heeft met de hygiëne van het haar van de vrouw die niet helemaal bij de tijd lijkt te zijn.
“Wie is er aan de beurt?” vraagt een andere kapster.
Een meneer laat me voorgaan, zodat ik plaats mag nemen in de kappersstoel.
“Hoe wil je het hebben?” vraagt ze. Of ik mijn haar wil laten wassen en wanneer ik het voor het laatst heb gewassen wordt niet gevraagd.
Als ze na mijn uitleg begint te knippen, rekent de andere dame af. Bij het verlaten van de zaak wenst ze iedereen een gelukkig nieuwjaar.
De kapsters wisselen spottende blikken met elkaar uit en lachen smadelijk.
“Wat een raar mens,” zegt hun lichaamstaal.
“Wat een rotkapper,” denk ik.