Om 8 uur ’s ochtends stond ik in de motregen op de tram te wachten. Vanuit mijn ooghoek zag ik twee dames onder een paraplu naderen. Ik draaide mijn hoofd de andere kant op, om een glimp van een eventuele naderende tram op te vangen. “Goedemorgen, mag ik u iets te lezen aanbieden?” hoorde ik op een alleraardigste toon.
Even had ik de indruk dat het een bekende van me was. De stem klonk zó vriendelijk en familiair. Toen ik me omdraaide zag ik helemaal geen bekende, maar een jonge vrouw met een paar tijdschriften in haar hand. Een oudere vrouw vergezelde haar. Hè get, Jehova’s, dacht ik. Maar ik was overrompeld door de vriendelijkheid van de jonge vrouw.
“Uh, nee, dank je wel,” zei ik netjes. Meestal zeg ik niets en schud ik heel hard met mijn hoofd, maar ongewild bracht ze iets goeds in me naar boven. Ik kon haar gewoon niet afpoeieren. Gelukkig ging ik niet zover om daadwerkelijk de tijdschriften te kopen.
De Jehova’s dramden niet eens door. De jonge vrouw knikte en liep verder naar de jongen die een paar meter verderop stond te wachten. Ook hij zei netjes dat hij niets wilde kopen, waarop de twee dames samen onder de paraplu over het lege plein verder liepen.
Ik had wel eens boekjes van Jehova’s getuigen gekocht. Ik was een jaar of vijftien en was alleen thuis. Er kwamen Jehova’s aan de deur. Ik luisterde naar hun verhaal, zei in eerste instantie dat ik niets wilde kopen maar de Jehova’s bleven maar praten en praten. Ik was niet overtuigd door hun verhaal, maar om van ze af te komen kocht ik drie boekjes. Ik had ook geen idee wat Jehova’s waren. Ik wist dat het een geloof was, maar omdat ik niet gelovig was opgevoed wist ik er maar weinig van.
Toen mijn ouders thuiskwamen en de boekjes zagen, kreeg ik een preek en verdwenen de boekjes meteen in de prullenbak.
Een paar jaar later leerde ik een meisje kennen wiens ouders Jehova’s getuigen waren. Op een gegeven moment had ze het contact met haar ouders verbroken omdat haar ouders haar levensstijl niet accepteerden.
Ik begrijp dat mensen een bepaalde levensstijl in acht nemen om zich sterker te voelen en een houvast te hebben, maar ze vergeten soms in te zien dat een andere levensstijl ook goed is.