Ik was vergeten om de gemeente te bellen om te vertellen dat we een zwikje grof vuil buiten gingen zetten, maar u en ik weten inmiddels wel beter. Dus zetten lief en ik alleen de dingen aan de straat waarvan we zeker waren dat ze zouden worden meegenomen. Een dvd-speler, een printer, een toetsenbord. Dat soort zaken.
Wat in vuilniszakken gepropt kon worden kwam ook op de stoep te staan. Toen ik van lief hoorde dat het niet lang had geduurd of onze spullen waren verschwunden, glimlachte ik. Amsterdam en grof vuil, het blijft een handige combinatie.
Maar toen ik terug kwam van boodschappen doen, viel me één ding op. Eén ding dat de vuilnismannen over het hoofd hadden gezien:
Het duurde ongeveer een dag voor mij de versiering in de andere boom opviel. Kijk, de lamp was niet van mij, maar die andere versiering wél. Een decorstuk, jaren geleden gekocht bij de Bijenkorf en door lief verafschuwd. Hij was dan ook maar wat blij dat ik er eindelijk afstand van deed. Maar een grapjas besloot dat ik het decorstuk nog even bij me mocht hebben. Vanaf mijn balkon heb ik er namelijk prima zicht op.
Al dagen hangt ‘ie daar te pronken. Ik zit dan wel te smachten naar regen, maar of de inktvis zich vanmiddag als een vis in het water zal voelen is nog maar de vraag.
’t Staat in elk geval wel leuk zo 🙂
Jij als plattelandsdeerne, alleen zo’n frans balkonnetje?
@fien: Ik vind het al een hele luxe dat ik niet 3 km naar de supermarkt of bushalte hoef te fietsen. 🙂
ik vind dat wel echt
Amsterdamse humor…
méér inktvis “hier(broodje octopus)”:http://andersom.wordpress.com/2007/09/17/240/
haha…dat ze het in die boom hebben gekregen zeg! Dacht Lief er vanaf te zijn, moet hij er nog tegenaan kijken haha. Het staat wel gezellig zo, moet ik zeggen.