Een eerste dag op een nieuwe plek met nieuwe mensen die elkaar kennen is altijd even wennen.
Vooral als die mensen elkaar een tijdje niet gezien hebben en oude herinneringen ophalen.
Het overkwam me op de eerste dag bij de Djam. Eigenlijk ben ik een oudgediende, omdat ik eerder met de studie ben begonnen dan de mensen die ik ontmoette. Maar zij hadden de afgelopen jaren samen gestudeerd en begroetten iedere oude bekende die binnenkwam met veel enthousiasme.
Logisch, in hun positie had ik hetzelfde gedaan, maar ik voelde me ongemakkelijk.
Een aantal mensen schudden me de hand, maar keerden hun hoofd na een kort praatje weer in de richting van een bekende.
Ik draaide mijn hoofd met ze mee, maar hield mijn mond stil. Er was geen reden om me te mengen in hun gesprek.
Toen we met z’n allen richting koorzaal gingen, hoorden we dat de leraar niet was komen opdagen.
Een goed begin van een eerste dag.
Terug naar de kantine dan maar.
Ik had kunnen kiezen voor de makkelijke weg door naar huis te gaan, ik had geen verdere lessen meer.
Maar ik was nieuwsgierig naar de andere mensen en schoof wederom bij een tafel aan.
Dit keer was er een verschil. Er zaten twee nieuwe mensen aan tafel, die onder andere aan mij vroegen hoe het er aan toeging op de Djam.
Ik kon mijn kennis spugen, samen met een andere studente.
Na ruim een uur gingen we naar huis.
Ik denk dat het wel gezellig gaat worden op de Djam.