Een doorsnee dag was Gister niet. Maar doorsnee zijn de dagen allang niet meer. Poes H., de lieve en trouwe metgezel van lief van de afgelopen zeven jaar, kreeg een nieuw thuis. In Haarlem, bij een ontzettend aardig gezin mét tuin. Waar poes H. in ons huis (nu al) te weinig aandacht en bewegingsruimte kreeg en bovendien had aangegeven niet van baby’s te houden, hopen we van ganser harte dat ze zich in Haarlem thuis gaat voelen en een katwaardig leven kan leiden. Het is vreselijk moeilijk je huisgenoot af te staan, ook al weet je dat het voor het beestje zelf ook het beste is.

We brachten haar zelf weg. In een huurauto. En wanneer je naar Haarlem rijdt, denk je snel- en autoweg. Wat bij mij dan weer paniek veroorzaakt, want autorijden en ik gaan nu eenmaal niet zo goed samen, zeker niet in hoogzwangere positie. Maar allée, ik wurmde mijn beurse buik achter het stuur en probeerde net zo brutaal te rijden als mijn medeverkeersgangers. Al kon ik daarmee niet voorkomen dat men naar me toeterde omdat ik te langzaam over rotondes reed. Stelletje ongeduldigen.

Vloeken deed ik dan ook aan de lopende band. Op de nauwe straten, hardrijders die -ook wanneer ik me aan de maximum snelheid hield- me inhaalden, fietsers die voor mijn neus de weg overschoten. Het was een drukte van belang, in Amsterdam én Haarlem, en ik vond het maar niks. Ik wil gewoon lekker saai op de bank zitten en suffe films kijken in plaats van harde buiken krijgen van de stress. Maar ik redde het. Natuurlijk redde ik het. Dus deponeerden we poes H. bij haar nieuwe eigenaren en reden met een leeg mandje terug naar een lege benedenverdieping. Waar het even slikken was.

Voor poes H. was de dag het meest spannend. Die heeft geen idee wat haar is overkomen. Zonder vertrouwde omgeving en zonder vertrouwde mensen om haar heen moet zij haar leven opnieuw vorm geven. Ik hoop van harte dat het haar gaat lukken.

poes H.

(klik voor groter) 

7 reacties

  1. Ah gos. Soms kun je inderdaad niet anders en moet je kiezen voor je dier. Maar pijn doet het wel natuurlijk.

  2. Een gezin met huis en tuin klinkt wel goed, ik weet zeker dat Poes H het goed gaat krijgen bij haar nieuwe personeel 🙂

  3. ..nu is ze weer lekker dicht bij me.. gaat helemaal goed komen met H. En jullie hebben een goede beslissing genomen!

  4. En je weet waar poes H. zich bevindt, dus kan je altijd nog even gluren hoe het met H. gaat 😛

  5. H. ligt nu lekker vlak bij me slapen. Ze moet wennen, maar laat zich door iedereen graag aaien. Bij teveel lawaai duikt ze onder de bank. Voorlopig is nog niets gewoon voor haar, maar het lijkt goed te komen! Enne… Sandra heeft gelijk: ik denk inderdaad dat ze ons als personeel gaat beschouwen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *