Stel je eens voor. Je zit op zondagochtend in je pyjama te ontbijten. Lekker kopje thee erbij, een boterham met kaas en een boterham met leverworst. Nietsvermoedend zit je naar buiten te staren en je ergert je aan het vieze weer buiten.
Plots wordt je beeld verstoord door de overbuurman. Hij loopt in zijn onderbroek door het huis en heeft de gordijnen open. Ik vraag me trouwens af of hij wel gordijnen heeft, maar dat terzijde. Met een kop koffie in zijn hand kijkt hij ook naar buiten. Hij zal ook wel denken, wat een vies weer. Dan zie je zijn hand naar beneden gaan. Een hand die zijn edele delen vastgrijpt en er even aan sjort. Voor het raam! Waar iedereen hem kan zien! Als hij klaar is met sjorren, krabben of jeuken, ik wil niet weten wat hij daar doet, loopt hij naar de keuken. Ik kan zijn hoofd vanaf hier goed zien door zijn keukenraam. Viezerd! Wat is dat toch met mannen?
Gister zag ik hem rondlopen in zijn onderbroek en een t-shirt. Dat moet kunnen vind ik. Maar zo open en bloot aan je edele delen gaan sjorren, dat moeten mannen toch eens afleren.
Mijn andere overbuurman kan er ook wat van (die woont naast de piemelsjorrer). Toen deze jongen er net woonde, had hij nog geen gordijnen. Ik dank de hele wereld dat hij ze nu wel heeft! Het was zo’n anderhalf jaar geleden. Het was zomer en erg warm. Ik kon niet slapen vanwege de hitte en ging voor de televisie zitten. Af en toe stak ik mijn hoofd uit het raam om een beetje af te koelen. Terwijl ik genoot van een koele bries, zag ik dat het licht bij de overbuurman brandde. Opeens zag ik hem voor het keukenraam staan. Spiernaakt! En je kan wel bedenken dat als jij spiernaakt voor het raam staat met het licht aan, dat iedereen je dan kan zien. Maar het werd erger! Een naakte man, ach, dat kon nog, dat was nog wel leuk. Hij zag er nog goed uit ook. Maar toen hij terug liep naar de kamer, zag ik dat hij op z’n bed ging liggen. Geen dekens om zich heen en het licht bleef aan. Iedereen kan nu wel raden wat hij toen deed. Juist…. hij had een heerlijk half uurtje met zichzelf. Ik heb mijn hoofd meteen binnengehaald en heb niet meer kunnen genieten van een koel briesje. Toen hij na een paar maanden eindelijk gordijnen kreeg, was de zomer alweer voorbij.