Katten worden altijd ziek in het weekend. De mijne tenminste wel.
Pixel had bloed in haar ontlasting. Ik was woensdag naar de dierenarts in het asiel geweest, maar hij dacht niet dat ze wormen had aangezien ze net was ontwormd. Hij kon me niet vertellen wat haar scheelde, wellicht had ze gewoon veel te verduren gehad en waren haar darmpjes geïrriteerd.
Wat mij irriteerde aan de dierenarts was dat het leek alsof hij geen zin had in het spreekuur en me met een kluitje het riet instuurde.
Want ik kreeg gelijk.
Pixel’s buikje groeide te snel en toen ik gister aan het begin van de avond haar ontlasting controleerde, was het duidelijk dat ze wormen had.
Wormen kunnen voor kittens levensbedreigend zijn en ik maakte me ongerust.
Maar het was al na zessen en ik wist niet goed wat ik moest doen. De dierenwinkels waren dicht, de dierenartsen al naar huis en bij het asiel kon ik ook niet meer terecht. Of kon ik wachten tot zaterdag?
Ik belde vriendin W. voor raad. Zij ondernam meteen actie en belde de spoedkliniek. De kliniek was nog niet open, maar degene die opnam was zo vriendelijk om haar telefoonnummers te geven van dierenartsen die tot acht uur open waren. Vriendin W. gaf me een telefoonnummer van een dierenarts in Oost. Toen ik deze dierenarts belde raadde ze me aan om toch langs te komen, want hoe langer ik met de ontwormingskuur zou wachten hoe zieker Pixel zou kunnen worden.
Wederom scheurde ik op mijn fiets door de stad.
Met de medicijnen in mijn tas scheurde ik terug naar huis. Op dat moment was ik zo gefixeerd op het beter maken van Pixel dat ik in staat was elke idioot die ook maar een vinger naar mijn tas zou uitsteken helemaal in elkaar te meppen.
Alles voor Pixel.
De ontwormingspasta verdween in het bekje van Pixel en Scooszi kreeg een pilletje. Ik weet niet wat voor invloed dat pilletje heeft op de stembanden, maar Scooszi hield er een rare miauw aan over.
Maar de klus was geklaard en ik kalmeerde weer.
Eindelijk was het tijd om mezelf voor de tv te nestelen met een groot bord dampende pasta, onderwijl genietend van de eerste nieuwe aflevering van Charmed.
In mijn achterhoofd zweefde de prettige gedachte dat Pixel weer beter wordt.