“Wat is in vredesnaam een zeboe?” vraag ik mijn gastheer terwijl ik door het prachtige fotoboek van Yann Arthus-Bertrand blader. In zijn boek ‘365 dagen de aarde vanuit de hemel’ ben ik gestuit op een luchtfoto met een kudde zeboes. “Wat zeg je, een zeekoe?” vraagt hij. “Nee, er staat toch echt zeboe. Misschien is het een kruising tussen een zebra en een koe,” bedenk ik. Hij lacht.
Via het www is een antwoord echter snel te vinden. Ik kruip achter de computer en typ bij google het woord zeboe in. Tot mijn grote verbazing verschijnt er een koe op het scherm. Een koe? Goed, ik ben dan wel opgegroeid tussen zwartbonte koeien, maar van iemand die 18 jaar van haar leven tussen de koeien heeft doorgebracht zou je mogen verwachten dat ze het woord zeboe kent. Niet dus. Mijn verbazing is nog groter als ik zie dat er een zeboe wordt aangeboden op marktplaza.nl. Tsk. Er lopen dus ook een aantal exemplaren in Nederland rond. Het moet niet gekker worden. Zelfs de Van Dale kent het woord zeboe en vertelt me dat het een rund is met een vetbult tussen de schouders, en dat ze voorkomen in Zuid-Azië en Noordoost-Afrika. En eigenlijk zien ze er best gewoontjes uit. Toegegeven, de vetbult ziet er gek uit en de horens (mits deze niet zijn verwijderd) zijn imposant, maar verders is het dus gewoon een koe. Boe.