“Mam.” Een klein jongetje leunt tegen de benen van zijn moeder en kijkt me met grote ogen aan. Ze is echter druk bezig met afrekenen en reageert niet. “Maham,” klinkt het jengelend, “zij heeft wél voetbalsokken!” Het jongetje wijst naar de rode voetbalsokken in mijn hand. Zijn moeder kijkt niet op of om en stopt het wisselgeld dat haar wordt overhandigd in haar portemonnee. “Mooi zijn ze hè,” probeer ik te zeggen, maar word halverwege in de rede gevallen door zijn moeder. “Ja schat, als ze in jouw maat waren had ik ze voor je gekocht, maar ze zijn er niet,” klinkt het enigszins geïrriteerd. Als de kassajuffrouw haar aankoop in een plastic tas heeft gestopt pakt ze de hand van het jongetje en loopt naar buiten. De grote ogen van het jongetje kijken herhaaldelijk achterom. Hij werpt me niet-begrijpende en jaloerse blikken toe. Ik besef dat de huidige mode verwarrend voor hem moet zijn. Want voetbalsokken die alleen verkocht worden in grote maten voor grote meisjes die niet eens voetballen, dat is toch ook van de zotte?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *