Vroeger vond ik het nogal geinig om achter de typemachine van mijn zus te zitten en hele verhalen te typen. Ik moet een jaar of twaalf, dertien, veertien zijn geweest. Dat ging dan zo:

‘Volgende week zou er een dansavond zijn. Erica Meyer was gek op dansavonden. Deze keer moest je uitgenodigd worden door een jongen. “Dirk Menninga heeft me gevraagd,” vertelde Erica’s vriendin Femke. “Nee!” zei Erica vol afschuw. “Erg hè? Ik heb natuurlijk nee gezegd, met die engerd naar het feest? Nooit!” riep Femke.
Theri Koolman, het stuk van school, althans voor de jongens, kwam op hen toelopen. De meisjes mochten haar niet zo, vonden haar verwaand.
“Hallo, Andy Prins heeft me gevraagd voor de dansavond. Moet je je ‘es voorstellen! Andy Prins, hét stuk. Hij is al zestien!” zwijmelde Theri. Erica kon het niet laten en vroeg: “En, heb je ‘ja’ gezegd?” Theri keek haar aan alsof ze gek was. “Tuurlijk!” Ze bracht haar hand naar haar lange zwarte krullen en duwde ze met een charmante beweging naar achteren. Toen draaide ze zich om en liep met kleine passen het schoolplein over. Ze vertelde aan iedereen dat Andy Prins háár had uitgenodigd. Femke en Erica grinnikten.

Er waren vijf dagen voorbij gegaan. Femke zou met Marco Kleinsma, een goed uitziende jongen van vijftien, naar de dansavond gaan. Erica had veel uitnodigingen gekregen. Van leuke jongens, maar iedere uitnodiging had ze afgeslagen. Ze wachtte op een uitnodiging van Roel Draaisma.
Toen ze op de avond voor de dansavond alleen thuis was, ging de bel. Erica stond op en liep naar de gang. Ze deed de buitenlamp aan en opende de deur. “Ja?” Ze zag een persoon met de rug naar haar toe staan. “Oh, eh, hallo, is David thuis?” vroeg de persoon. “Blijf je altijd met de rug naar iemand toe staan, als je er tegen praat?” vroeg Erica geërgerd. “Nee hoor, ik…” Toen Karst zich omdraaide en Erica zag hield hij zijn adem in. “Nou?” vroeg Erica. Ze zag een knappe jongen, met zwarte krullen en twee prachtige blauwe ogen voor zich staan. Hij had een gebruind gezicht en een strak zittende spijkerbroek met leren jasje aan. Zijn uiterlijk was stoer. Hij moest ongeveer zeventien zijn ofzo. “Ik dacht even ergens anders aan,” mompelde Karst. “Maar is David thuis?”
“David? Ik zal even kijken,” zei Erica. David was haar broer. Hij was achttien. Vier jaar ouder dan zij.
“Moet ik buiten wachten?” vroeg Karst spottend. “Eh, nee. Ga maar even naar de zitkamer,” wees Erica. Karst stapte naar binnen en in het licht van de ganglamp was hij nog knapper. Ze zag nu ook dat hij een wit t-shirt aan had, dat strak om zijn brede borstkast zat. “Dank je,” glimlachte hij. Hij nam Erica aandachtig op. Ze was niet groot en niet klein. Ze had blonde haren tot iets over haar schouders, twee mooie grijs/blauwe ogen en een sexy mond. Ze had een goed figuur en een modieuze smaak voor kleren. Ze was niet op haar mondje gevallen en verlegen was ze totaal niet.’

Enzovoort. Het is niet moeilijk om te raden hoe dit afloopt. 🙂

11 reacties

  1. Geestig dat je iedereen met naam en achternaam noemt :-). Mijn verhaaltjes van vroeger waren een stuk simpeler (maar ik was toen ook een stuk jonger).

    Van de week zag ik ze tot mijn verbazing in een krat in de schuur liggen. Misschien toch maar eens veilig opbergen, of toevertrouwen aan het weblog zodat ze eeuwig in de archieven bewaard worden 🙂

  2. @Rolandow: Dat vond ik ook al zo opmerkelijk, al die achternamen. Op een gegeven noem ik de ouders van Erica niet als ‘vader en moeder’, maar bij hun naam en achternaam. 😐

  3. Dit is zó grappig! Ik zou het zo zelf geschreven kunnen hebben toen ik een jaar over veertien was. Mét achternamen…

  4. Ik vind het, zeker voor een 14 jarige, niet slecht geschreven. Het onderwerp vind ik ook gewoon leuk, ik ben enorme fan van High School movies. Buiten Fort Alpha hebben we in Nederland eigenlijk nooit een goede serie gehad over een middelbare school. Misschien moet je jouw verhalen van toen eens wat herzien en publiceren!

  5. Geweldig! Ik schreef vroeger ook verhalen, vooral op de lagere school. Over herdershonden en paarden vooral.

  6. Zeer herkenbaar, zo schreef ik vroeger ook. Heb ze alleen nooit bewaard, wat eigenlijk wel jamer is, zou er nu (20 jaar later) erg om hebben gelachen!

  7. Hahaha, fantastisch! Zo heb ik zo ook nog, bladzijden vol. Ik vind het schattig, misschien post ik ook nog wel eens wat uit die tijd. Ik herinner me een document van 50 pagina’s over een zomerkamp, echt helemaal hilarisch. Ik ga wel eens zoeken, het ligt ergens bij mijn ouders thuis. 🙂

  8. @Rosalie: Vijftig pagina’s? Dan had jij een lange adem! Ik kwam niet verder dan een paar volgetypte kantjes.

  9. MBT Healthy Shoes, louboutin sko in the new era of the younger generation more and more popular because of its fitness and the effect of louboutin sko shoes to wear with a very pleasant feeling.

    Incitement to use chaussures christian louboutin the overlooked details of the muscle;changed arbitrarily posture and gait; chaussures christian louboutin adjustment and molded stature.

    Assisted the Ministry to change the negative trespassing,hips, chaussure mbt legs and feet answer; help the joints, muscles, chaussure mbt ligaments and tendon injury rehabilitation;reduced For the knee lift and bone and joint stress.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *