Het vogelpestvirus in Nederland grijpt snel om zich heen. Boerderijen worden geruimd en het bestaan van de boeren wordt voor de zoveelste keer zwaar op de proef gesteld. Tijdens het MKZ-virus kwam er een discussie op gang of Nederland ‘boerderijvrij’ zou moeten worden. De overheid en de ziektes maakten het boerenbestaan bijna ondraaglijk. Velen zetten een nieuw bedrijf op in het buitenland, waar de regels soepeler zijn en een boerenbestaan meer gewaardeerd wordt.
Omdat mijn ouders een boerderij hebben, zit ik met mijn neus bovenop de problematiek. Ik heb hun boerenleven zien veranderen van een vrij en romantisch bestaan naar een aan banden gelegd leven. Alles wat ze doen zit vast aan regels en moet verantwoord worden. Het laatste stukje romantiek is definitief verdwenen nu er achter onze boerderij een loopstal is gebouwd. De oude ‘grupstal’ wordt alleen nog gebruikt voor koeien die moeten kalveren.
Tijdens de MKZ-crisis was de angst om geruimd te worden groot. Het is verschrikkelijk om te zien dat alle koeien die je al zo lang kent worden afgemaakt en een lege stal het enige is wat achterblijft. Zie dan maar eens je hoofd boven water te houden. Die angst zie ik nu weer bij de pluimveebedrijven. De overheid heeft de ziekte niet onder controle en steeds meer bedrijven worden geruimd. Ik vraag me af of er ooit een eind zal komen aan de ziektes. Het zou me niet verbazen als het MKZ-virus straks weer opduikt, of de varkenspest. Ik verdenk de overheid er wel eens van dat ze alle boerderijen failliet willen laten gaan, zodat zij een probleem minder hebben. Straks rijden we langs weilanden waar geen koeien en schapen meer grazen, maar huizen en snelwegen worden gebouwd. Komen we misschien in een wereld terecht waarin onze toekomstige kleinkinderen zich zullen afvragen wat voor rare beesten er toch op die oude prenten en schilderijen zijn afgebeeld? Zolang er nog mensen zijn die het boerenleven ondanks alles willen doorzetten, heb ik vertrouwen in het voortbestaan van de boeren. Maar over de verre toekomst maak ik me wel een beetje zorgen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *