Ik heb meerdere tics. U misschien ook.
Vandaag maak ik u deelgenoot van mijn huishoudelijke tic.
Het gaat om het opstapelen van de washandjes. Ik heb ze in vele kleuren en de kunst is om ze zo op elkaar te stapelen dat er geen twee dezelfde kleuren direct op elkaar liggen.
Andere mensen snappen dat niet zo goed. Als iemand aanbiedt om de washandjes te stapelen hou ik mijn hart vast. Bedenkelijk kijk ik toe hoe de verkeerde kleuren op elkaar worden gelegd. Ik bedank de persoon met een gemaakte glimlach, en als de persoon in kwestie met een voldaan gevoel naar huis gaat, sorteer ik de stapel opnieuw naar eigen tevredenheid.
Eerlijk gezegd weet ik niet wat de psychologie achter dit kleurenfestijn is. Ik vind het wel een mooie gedachte dat ik elke dag met een andere kleur begin.