In den beginne had ik niets met de meiden van de Sugababes. Alle positieve kritieken die ze ontvingen gingen aan me voorbij. Maar aangezien ik gister in Paradiso onderdeel was van een gemêleerd publiek dat enthousiast de Sugababes ontving, ben ik ergens overstag gegaan. Dat was toen ze het liedje ‘Stronger’ uitbrachten. Prachtig nummer en een tijdlang het enige nummer van de Sugababes waar ik naar luisterde. Tot ik de moeite nam om ook naar de resterende liedjes op de cd te luisteren. Ik moest erg wennen aan de sound en de stijl, maar kon de nummers uiteindelijk erg waarderen. Dus toen ik hoorde dat de Sugababes in Paradiso (of all places!) zouden optreden, was ik er als de kippen bij om een kaartje te kopen.
Ze hadden een liveband meegebracht. Fijn en goed, maar helaas vielen hun stemmen weg in de muzikale brij. Pas toen ze een paar nummers lang werden begeleid door een akoestische gitaar waren hun stemmen goed te horen. Voor de lezers onder u die nog twijfels hadden: ze kunnen écht zingen en ze zijn goed in performen.
Na afloop van het concert, toen de meeste bezoekers al naar huis waren, waagden ze een poging om de zaal te doorkruisen. Halverwege werden ze aangeklampt door fans die om handtekeningen smeekten. Ik had geen pen en papier bij me, maar ik ben dan ook geen echte fan. Ik kan echter wel zeggen dat ik op een meter afstand van ze heb gestaan. En gek genoeg heb ik daarmee waarschijnlijk meer bereikt dan vele andere echte fans.