Sommige mensen doen hun mobiele telefoon in een tas of jas, zonder het toetsenbord te blokkeren. Dan kan het voorkomen dat ze iemand lastig vallen met ‘ongewenst gerinkel’. Het gebeurde mij gisteravond laat. Ik lag in bed een boek te lezen toen mijn mobiel zijn bekende deuntje rinkelde. Ik schrok. Wie had het in vredesnaam in zijn hoofd gehaald om mij ’s avonds laat op m’n mobiel bellen? Nieuwsgierig stapte ik uit bed en liep naar mijn mobieltje. Ik pakte het op en keek naar de display. Het mobiele nummer dat ik zag kende ik niet. Na wat aarzelen besloot ik toch op te nemen. “Hallo?” zei ik voorzichtig. Ik was bang dat een of andere aso me had gebeld en allerlei vieze dingen door de telefoon zou gaan roepen. Maar degene aan de andere kant van de lijn zei niets terug. Het enige wat ik hoorde was het optrekken van een auto of bus. Ik verbrak de verbinding en legde de mobiel naast me neer. Ik stapte weer in bed, trok de dekens over me heen en las nog een paar zinnen uit het boek. Totdat mijn mobiel weer rinkelde. Ik had niet eens zin om te luisteren. Ik drukte mijn mobiel uit en ging slapen. Vanochtend zette ik mijn telefoon weer aan en al gauw verscheen het bekende envelopje met de boodschap dat ik een voicemailbericht had. Ik luisterde naar het bericht, maar hoorde weer een auto of bus. De verbinding werd vanzelf verbroken, misschien dat de eigenaar van de mobiele telefoon het in de gaten kreeg. Ik ben er nog steeds niet achter wie mij gebeld heeft, maar ik heb wel een vermoeden. Degene die ik verdenk van dit ongewenst gerinkel heeft een nieuwe mobiele telefoon. Aangezien we elkaar nooit bellen, heb ik haar mobiele nummer niet. Wellicht heeft ze mijn nummer wel in haar telefoon gezet. Ik zal het een dezer dagen wel even navragen.
2003-03-10