Mijn hoofd zit vol. Niet vanwege een verkoudheid (al staat ‘ie wel te loeren om zich op een geschikt moment in mijn hoofd naar binnen te wurmen), maar vanwege ‘happy stress’.
Happy stress steekt de kop op als je teveel leuke dingen onderneemt en daar hinder van ondervindt.
Dat zou niet mogen, leuke dingen maken het leven de moeite waard. Maar af en toe gebeurt het toch.
Zo had ik de afgelopen week vakantie. Ik had echter niet het geld en ook niet de tijd om ergens op een eiland in de zon te gaan luieren.
Het was zelfs zo erg dat ik overdag sliep omdat ik het de avond ervoor te laat gemaakt, terwijl ik die uurtjes overdag eigenlijk wilde besteden aan mijn studie. Mijn biologische ritme verschoof, aangezien ik ’s avonds pas een beetje wakker werd en die gelegenheid met beide handen aangreep om het wéér laat te maken.
De behoefte aan een avond zonder afspraken groeide, maar natuurlijk dienden zich weer nieuwe afspraken aan waar ik geen ‘nee’ tegen wilde zeggen.
Maar tijdens de intensieve improvisatieworkshop van gister doofde mijn lichtje langzaam maar zeker.
Het was gelukkig niet zo erg dat ik geen ‘pap’ meer kon zingen en slecht ging het zeker niet, maar ik had geen energie meer om gezellig te babbelen met mijn medecursisten.
Ik was gewoon niet in de ’talking mood’.
Dat hadden mijn vrienden de afgelopen week al gemerkt.
Eenmaal thuisgekomen van de workshop lag er nog een kleine opdracht om, het liefst zo snel mogelijk, een flyer voor een jazz-sessie te ontwerpen.
Nou, vooruit, even tanden op elkaar, pielen in Photoshop en het idee mailen naar de opdrachtgever.
Vandaag wilde ik eigenlijk naar Friesland. Om er toch nog even uit te zijn. Maar ik moet het antwoord van de opdrachtgever afwachten, papier en een inktcartridge kopen om de flyer te kunnen printen en daarnaast wil ik toch eindelijk eens beginnen aan mijn huiswerk dat al veel te lang is blijven liggen.
In ieder geval zat er aan vannacht een positief puntje.
Ik kreeg er zomaar een extra uur bij. De tijd had geen beter moment uit kunnen kiezen.