Ik fietste naar huis, maar wilde eerst nog even langs de supermarkt. Om daar te komen moest ik linksaf slaan. Achter me, weliswaar op enige afstand, allemaal fietsers, en op de trambaan een taxi die kwam aanscheuren. Dus bleef ik tussen het fietspad en de trambaan staan wachten, de veiligste manier om tegen niemand op te botsen en niemand tegen me op te laten botsen.
Tot ik plots iets tegen mijn fiets en been voelde.
Verbaasd keek ik achterom, en zag een taxibus zijn best doen om mij met zachte drive omver te rijden. Het kon de bestuurder blijkbaar niets schelen dat ik daar stond, of dat hij mij, de fietsers en de taxi voorrang moest verlenen.
Ik had eigenlijk niet eens door wat er precies gebeurde. Want deze opzettelijke manoeuvre ging mijn logica ver te boven. Schaapachtig keek ik hem aan, ik had dit keer geen zin om te schelden. Tenslotte was hij degene die zijn taxibus beschadigde. En ik wilde hem daar best een handje bij helpen.
Toen ik merkte dat hij gewoon wilde doorrijden en geen meter van ‘zijn’ terrein prijs zou geven, probeerde ik mezelf uit dit lastige pakket te bevrijden. Een reddende engel schoot me hierbij onverwacht te hulp. Het was de sterke arm van de wet op de fiets.
“U krijgt een bekeuring,” zei de engel vriendelijk doch zelfgenoegzaam door het open raampje van de taxibus. De jongen achter het stuur glimlachte minachtend, schudde toen geïrriteerd zijn hoofd en nam een trekje van zijn sigaret. Hij zei echter niets en maakte aanstalten om weg te rijden. “Hé hé, waar gaat dat naar toe?” schreeuwde de politieagent. “Ik zet alleen even de auto aan de kant.” De man had zijn tong gevonden.
Inmiddels was er een file van fietsers ontstaan, die zich verontwaardigd uitlieten over zijn gedrag. “Hij rijdt zomaar tegen haar aan! Dat kan toch niet?!”
Ik wilde intussen verder fietsen, maar de politieagent wenkte me. “Ik wil graag je naam nog even noteren,” zei hij. Het werd niet alleen mijn naam, maar ook mijn adres en telefoonnummer. Ondertussen keek ik snel naar mijn fiets en kleren, maar zag dat er niets kapot was. Best jammer, mijn gammele fiets is hoognodig aan vervanging toe en ik had de taxibestuurder maar al te graag voor een nieuwe fiets willen laten opdraaien.