Ook al is het bijna zeven maanden geleden dat Dylan het licht zag, ik zit nog steeds met een blubberbuik en overgewicht.

Dat overgewicht kwam overigens pas ná de bevalling. Krijg je ervan als je zo lang op je kont zit.

Omdat mijn buikspieren zo lang op hun gat hebben gelegen, zijn ze snel overbelast. En ook het litteken werkt niet altijd mee. We dachten allemaal dat het wel goed zou komen als ik weer zou gaan werken. De beweging zou al dat overtollige vet wel verslinden.

Bijna vier maanden later moet ik concluderen dat dat níet het geval is. En aangezien ik als de dood ben voor overbelasting, zijn mijn pogingen om te sporten en oefeningen te doen diep in het water gevallen.

Tijd voor de fysio.

Ik liet hem zien welke oefeningen ik nog kende van de tijd dat ik mijn rug middels mijn buikspieren sterkte. Hij schudde zijn hoofd. “Misschien over een jaar,” zei hij. Ow. Hij leerde me oefeningen voor de horizontale buikspieren. Nooit geweten dat die ook bestonden.

Vandaag ging ik weer een stapje verder. Ik dook het water in. Als fervent zwemmer voelde ik me weer vreselijk thuis in de nattigheid. Behoedzaam zwom ik mijn baantjes. Twintig minuten lang. En concludeerde dat het best wel ging, op wat irritatieprikjes na.

Anderhalf jaar heb ik mezelf gegeven om weer de oude te worden. Stapje voor stapje, beetje bij beetje.

6 reacties

  1. Die horizontale buikspieren moet ik dus ook trainen, maar ik krijg het niet voor elkaar. Snap het gewoon niet. Voel ze niet en volgens mij heb ik ze niet eens. Kortom: huilen met de pet op. Mijn hypoglycemiedieet overigens, doet wel wonderen!

  2. ik ben pas aangekomen toen ik stopte met de borstvoeding en die kilo’s waren blijvertjes. ach ja.. jij succes met het stukje bij beetje =)

  3. @Swan: Net bevestigd gekregen dat ik het goed doe. Ik duw de spieren naar buiten ipv me te concentreren op de navel die richting rug moet. Heb je wel je duimen op de plek waar je ze moet voelen?
    Fijn dat je dieet wel werkt!!

  4. Net als na zwangerschap #1 heeft het bij mij ook dit keer iets meer dan een half jaar geduurd eer de ‘rust’-hormonen uit mijn lijf waren. Het eerste half jaar na de bevalling ben ik blijkbaar een geruste ziel, maak ik me nergens druk om en kan ik lijnen wat ik wil, die zwangerschapskilo’s blijven er gewoon aan zitten. Maar nu vliegen ze er in één keer vanaf. En ik krijg weer zin om te sporten en te bewegen. Langzaamaan voel ik me weer de oude worden.

  5. Mijn ervaring, qua alle zusjes, burvrouwen en vriendinnetjes om me heen dan, is dat het eerste jaar die buik gewoon blijft zitten, wat je ook doet, en dat het er na een jaar ineens vrij gemakkelijk af gaat. Zal vast ook wel voor Aukjes gelden. Dikke smooch vanuit Amersfoort.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *