In de supermarkt stond ik met een pizza in mijn hand. Ik had geen zin om te koken en iets makkelijks als een pizza ging er altijd in.
Maar toen ik door de supermarkt wandelde zag ik verse, nog warme stokbrood staan. Ik legde de pizza terug en nam een stokbrood mee. Samen met een soepje en paturain zou ik een heerlijke maaltijd maken. Meteen nadat ik de soep had opgediend kreeg ik spijt dat ik de pizza had teruggelegd. Want terwijl ik met mijn soepkop van de keuken naar de kamer liep, stootte ik tegen een plank aan.
De hete soep goot zichzelf over mijn hand. Het was furieus heet.
Tot mijn eigen verbazing hield ik de soepkop vast en zette deze rustig op het aanrecht. Toen sprong ik op en neer van de pijn. Hand onder de kraan. Maar toen ik mijn hand er na een paar minuten onder vandaan haalde, gloeide deze helemaal. En ik had honger. Ik wilde de overgebleven soep samen met het stokbrood naar binnen werken. Dus pakte ik een teiltje en vulde deze met koud water. Met één hand in het water zat ik aan tafel. Met de andere hand lepelde ik mijn soep naar binnen. Af en toe haalde ik mijn hand uit het teiltje om de paturain op een stukje stokbrood te smeren. Maar na één keer smeren gloeide mijn hand alweer. Terug in het water dan maar.
Na een half uur had ik mijn eten op, na een uur haalde ik mijn hand uit het water. Mijn hand gloeide niet meer en was nog maar een beetje rood. Na een kwartiertje begonnen een paar plekken weer te gloeien. Volgende keer neem ik maar gewoon pizza. Niets aan het handje.