Het grootste gedeelte van mijn leven heb ik zonder zonnebril doorgebracht. Hoewel ik vele zomers lang elk weekend in de blakende zon op het sportveld was te vinden vond ik die twee beschermende glaasjes overbodig. Dat veranderde toen ik een paar jaar geleden voor de grap een zonnebril kocht. Een mooie paarse, bij H&M. Het voelde meer als een mode-accessoire dan noodzaak. Maar bij de geringste zonnestraal zette ik de zonnebril op. Ik begon het zelfs prettig te vinden.
Inmiddels kan ik niet meer zonder. Mijn ogen krimpen ineen als ik ze zonder bescherming buiten in de zon laat. Elk jaar koop ik nu bij de eerste zonnestralen een nieuwe zonnebril. Want die van het jaar daarvoor is dan helemaal scheef, kwijt of beschadigd. Maar het is lastig om een nieuwe te kopen. Want de nieuwe zonnebril moet voldoen aan een lekker zittend model, niet te donkere maar ook niet te lichte glazen, een trendy look en de buitenlucht moet een vrolijke kleur krijgen door de gekleurde glazen. Dit jaar had ik er één gevonden, bij de Etos. Daar hebben ze namelijk best leuke en vooral goedkope zonnebrillen. In het begin moest ik nog even wennen aan mijn nieuwe zonnebril, maar al gauw vormden we een hecht koppel. Maar plots was hij kwijt. Nergens meer te vinden. Nagevraagd bij het café waar ik hem schijnbaar had laten liggen, maar zonder resultaat. Hij was gewoon weg. Zonder zonnebril wilde ik de straat niet op, dus pakte ik een oud exemplaar. Maar deze was veel te donker en voldeed absoluut niet aan mijn eisen. Het was weer tijd voor een nieuwe.
Ik ging terug naar de Etos om dezelfde zonnebril te kopen die ik kwijt was. Maar toen ik hem opzette twijfelde ik.
De chemie tussen ons was verdwenen.
Ik legde de zonnebril terug en verbaasde mezelf. Zoveel dagen had ik genoten van die bril, waarom zou ik ‘m niet opnieuw kopen? Ik dacht er een paar dagen over na en ging toen weer terug naar de Etos. Chemie of niet, ik kocht de zonnebril. De gekleurde glazen stonden me toch wel aan en ik had nog geen zonnebril gezien die de buitenlucht zo mooi kleur gaf. We zouden vast wel weer snel aan elkaar wennen. Omdat ik niet helemaal overtuigd was kocht ik er een tweede zonnebril met iets lichtere glazen bij.
Nu kan ik weer kiezen tussen meerdere zonnebrillen. De lichte glazen voor als de zon matig schijnt, de donkere glazen voor als de zon te overweldigend is en de andere zonnebril voor de zon die op normale sterkte schijnt. Mij dunkt dat ik de schade van nooit zonnebrillen dragen nu wel dubbel en dwars heb ingehaald.