2010-09/41fziuu2zil._sl500_aa300_.jpg

David Sylvian en ik gaan long way back. Ik leerde hem kennen op mijn 15e, verloor hem even uit het oog en kwam hem heel wat jaren later weer tegen. In het echt zelfs, want in 2007 woonde ik een concert van hem bij. Dat was een bijzonder en saai moment, want David en concerten, dat gaat niet echt samen.

Maar nu heeft David een nieuwe. Na jaren van experimenten met instrumentale albums zingt hij eindelijk weer. ‘Sleepwalkers’ heet zijn pasgeborene en komt eind september uit. Een voorproefje:

8 reacties

  1. hei bedankt! Dit zo wat de eerste keer na 30 jaar dat ik wat van hem hoor, maar zo op het eerste gehoor is er weinig veranderd, iets ruwer en organischer.

  2. Als je in de stemming bent, prima te doen.
    En als je niet in de stemming bent, dan is dat een kwestie van tijd.

  3. Ik volg hem af vanaf z’n Japan tijd. Prachtig nummer is dit. Ik ga maar weer eens een excuus voor het aanschaffen van een cd verzinnen 🙂 Dank voor de tip!

  4. Ik was ook een jaar of 14/15 toen ik hem via Japan leerde kennen. In ’88 zag ik hem in Ahoy, maar dat viel wel een beetje tegen. Zijn muziek en stem blijf ik echter heel mooi vinden. Ik luister nog regelmatig naar zijn eerste solo albums die ik inmiddels niet alleen op vinyl, maar ook cd heb ;-).

  5. Ik ken Sylvian alleen van zijn album met de band Nine Horses. Daarop staat een duet met Stina Nordenstam (mijn favoriete zangeres.

  6. Gefascineerd door oorlogsslachtoffers was hij ook: zijn vader was er één van. En zo werd The Wall een zeer persoonlijk en indringend relaas over de nare gevolgen van oorlogen, de overbescherming van een moeder, isolement en foute leraren.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *