Als mensen me vragen een situatie niet te publiceren, dan hou ik me daaraan. Ook al schrijf ik anoniem, noem ik geen namen van personen, vertel ik niet wat ze in het dagelijks leven doen, leest niet heel Nederland mijn log, ik publiceer het niet.
Ik baal daar wel eens van, ik onthou u daarmee sappige verhalen. Maar ik heb respect voor de persoon in kwestie.
Heleen van Royen heeft dat niet. Het maakt haar columns tot een dodelijk wapen, dat ditmaal Rob Oudkerk diep trof.
Ook al is Rob niet helemaal zuiver, dat hij is afgetreden vanwege een column met enige onwaarheden gaat mij te ver. Rob had zijn privéleven niet zo op tafel moeten gooien, dat is waar, maar Heleen is gevraagd het gesprek niet te publiceren, en indien ze dit wel wilde doen, geen namen te noemen. Ze hield zich er niet aan.
Bedankt, Heleen.