Ik zag er als een berg tegenop: een bezoek aan Ikea. Misselijk en duizelig word ik van het te volgen pad. Want leuke spullen zijn er wel, dus zit ik continue links en rechts te kijken onderwijl het te volgen pad in recordtempo afleggend.
Ook een crime is de weg er naar toe: metro pakken, honderden meters lopen, honderden meters teruglopen met spullen, met spullen in de metro, met spullen op de fiets. Dus dachten we dit keer slim te zijn door lid te worden van Connectcar en per auto naar Ikea te rijden.
Dat beviel goed. Het is lastig in te schatten hoeveel tijd je daadwerkelijk nodig hebt, maar drie en een half uur leek ons ruim voldoende.
Eenmaal opgezogen in de Zweedse wereld van balletjes, friet, koffie, spullen en Småland vond ik het best meevallen. We vonden al snel twee geschikte kasten, plukten her en der nog wat spullen uit de schappen en stapten vol goede moed het zelfbedieningsmagazijn in. Waar de kast die we voor de woonkamer in gedachten hadden was uitverkocht.
Ikea denkt niet in termen van service. Ikea denkt in termen van goedkoop zijn. Want op het moment dat iets is uitverkocht, kun je geen bestelling plaatsen, niets reserveren en niets laten bezorgen op het moment dat er weer voorraad is. Je moet gewoon in levende lijve weer naar de blauwe loods met gele letters.
Wíj dachten niet in termen van ongemak. Eigen auto = eigen spullen vervoeren. Maar de kinderkamerkast was zwaar, paste maar net in de auto waardoor er eigenlijk geen plek meer was voor lief. Opgevouwen wurmde hij zichzelf op de achterbank, waarna ik plaatsnam op de royale bestuurdersstoel. En hoewel we rustig terug moesten rijden vanwege het zware gevaarte in de auto, hadden we nog maar weinig tijd tot het einde van de reservering. Zeven minuten voor het eind arriveerden we thuis waar we de boel uitlaadden en ik me haastte naar de parkeerplek om daar precies op de afgesproken tijd de auto neer te zetten.
Maar waar was nou die parkeerplek? WTF? Stond er nu een busje op mijn plek?
Ik reed daarom wat rondjes in de buurt tot ik in mijn eigen straat een mooie parkeerplek vond. Belde de hotline om dit te melden en vroeg hoe het nu zat met parkeergeld. “Maar het is toch dezelfde parkeerzone?” Oh ja.
Lief had ondertussen samen met de buurman de spullen naar boven gesjouwd. Daar alles neergeplempt, was het tijd om de voeten omhoog te doen en te chillen achter de computer. Die kast kwam later wel in elkaar. En de uitverkochte kast? Die is inmiddels weer op voorraad. En we denken er sterk aan om die maar te laten bezorgen.
Daarom maak ik mijn kasten zelf.
Was getekend
Kijk, en daarom vind ik IKEA weer leuk. Het gaat nooit zoals je plant. Moest zelfs een keer met wildvreemden mee van Duiven naar Nijmegen, omdat onze auto te vol zat!
Maandagavond is ideaal om naar Ikea te gaan: gewoon open tot 21’00, je kan dan gewoon als een blind paard doorlopen.
@Amiek: Heb inderdaad besloten om een volgende keer ’s avonds te gaan. 🙂
Hoever is de kinderkamer eigenlijk, Aukie. Heb je al “snapshots” gemaakt?
Ik mis de Ikea.