1. Up (2009)
Ik had aanvankelijk helemaal geen zin om deze film te zien. Animatie + oud mannetje in de hoofdrol = saai. Toch? Maar wat had ik het mis! Zo ontzettend gruwelijk mis! Deze animatiefilm van Pixar imponeert op alle fronten en staat niet voor niets nu al in de top 250-lijst van beste films op IMDB. Wat helpt is dat de film begint met het ontstaan van de liefde tussen een jongen en een meisje. Hierdoor begrijp je de achtergrond van het oude chagrijnige mannetje dat samen met zijn huis op avontuur gaat en daarbij per ongeluk een overenthousiaste woudloper meeneemt.

Up

2. Pride and Prejudice (1995)
Wie fan is van kostuumfilms, zoals ik, mag deze BBC-verfilming van het bekendste boek van Jane Austen niet overslaan. Het boek is meerdere keren verfilmd, maar deze versie uit 1995 wordt gezien als de beste. Bestaande uit zes afleveringen van elk ca. 40 tot 50 minuten met Colin Firth als Mr. Darcy. “Pas op dat je niet verliefd wordt op Mr. Darcy,” waarschuwde een collega mij, maar aan elke Mr. Darcy verlies ik genadeloos mijn hart.

2009-12/prideandprejudice.jpg

3. Barry Lyndon (1975)

Een kostuumdrama van Stanley Kubrick. Meest opvallende aan dit drie uur durend epos over Barry Lyndon is dat de film uit 1975 komt. Ik had dit van tevoren niet gelezen en het is me geen moment opgevallen. Tijdloos dus en goed voor vier Oscars. De beelden zijn à la Kubricks: een aaneenschakeling van mooie plaatjes en erg gedetailleerd. Dat laatste staat garant voor een niet-vervelende traagheid.

Het verhaal volgt Barry Lyndon, geboren als Redmond Barry, een boerenzoon in Ierland. Hij kan het niet verkroppen dat zijn grote liefde Nora (zijn nicht) wil trouwen met een Britse legerkapitein en daagt hem uit voor een duel. Hij wint en wordt gedwongen op de vlucht te slaan, wat het begin is van een reis vol avonturen. Het verhaal wordt op het eind afgekapt omdat er simpelweg geen informatie meer beschikbaar is over het leven van Barry Lyndon. Daardoor moet je als kijker berusten in wat je hebt mogen zien, en niet nadenken over wat er nog meer is te vertellen over deze interessante, vastberaden jongeman die zich opwerkte tot de hogere klasse, maar ook hard naar beneden viel.

Barry Lyndon

4. Pride and Prejudice (2005)
Nóg een keer Pride and Prejudice, dit keer de film uit 2005. Met ‘centenbakkie’ Keira Knightley als Elizabeth Bennet en Matthew Macfadyen, die we kennen van de verfilming van het Charles Dickens boek Little Dorrit, als Mr. Darcy. Maar nog interessanter is de rest van de cast: Donald Sutherland als de immer rustige en humoristische Mr. Bennet, Judi Dench als de vreselijk omhooggevallen tante van Mr. Darcy en Brenda Blethyn als de hypernerveuze Mrs. Bennet. Ook grote namen doen dus graag mee in verfilmingen als deze.
Zoals verwacht kan de film niet tippen aan de serie uit 1995, maar vervelend om naar te kijken is het zeker niet. Alleen dat centenbakkie van Keira werkte mij meermaals op mijn zenuwen.

2009-12/pride-and-prejudice-dvdcover-2005.jpg

5. Home (2008)
Films waarin Isabelle Huppert de hoofdrol speelt vind ik bij voorbaat al interessant. En Home is een pareltje. Toegegeven, ze is hier wel erg mager en nu ze wat ouder wordt is de combinatie mager en rimpels niet altijd even mooi, maar acteren kan ze als de beste.
In Home speelt ze een neurotische moeder die samen met haar man en twee kinderen aan de rand van de snelweg woont. Niet dat ze last hebben van die snelweg: deze is al tien jaar in aanbouw. Maar opeens gaat het allemaal heel snel en op een dag raast het verkeer zonder pardon langs hun huis. En erger nog: moeten ze de met gevaar voor eigen leven de snelweg oversteken omdat er geen naastgelegen weg naar hun huis loopt.
Het gezin wordt gek van de lawaaioverlast, maar ook van de moeder die het vertikt om te verhuizen en koste wat het kost hun oude leventje in stand wil houden. En daar gaat ze heel, heel ver in.

Home

6. Stella (2009)
In het Parijs van de jaren ’70 volgen we de 12-jarige Stella, die opgroeit tussen (dronken) volwassenen en lawaaioverlast aangezien haar ouders een café runnen. Op school valt ze uit de toon door haar (overigens hippe) kleding en zwijgzaamheid. Desondanks raakt ze bevriend met Gladys, een meisje uit een modelgezin. Waar Stella vooral voor zichzelf zorgt omdat haar ouders nauwelijks weten in welke klas ze zit en of ze huiswerk heeft, geniet Gladys een keurige opvoeding met literatuur op het programma.
Regisseuse Sylvie Verheyde gebruikte haar eigen jeugd als voorbeeld voor deze film en weet de aandacht van de kijker van meet af aan vast te houden.

Stella

7. Les Grandes Personnes (2008)
Een film die niet snel zal opvallen, maar wanneer je de moeite neemt om deze te bekijken toch weet te verrassen. De verhaallijn heeft weinig om het lijf, maar de details maken het interessant. Zoals de verhouding tussen vader en dochter: hij die de controle wil houden, zij die hem wil plezieren maar tijdens een uitstapje naar Zweden eindelijk durft te gaan puberen. Dit onder toeziend oog van twee dames die van het leven genieten maar ook zo hun eigen problemen hebben. En daarbij de vader ongemerkt ook iets leren: ook hij laat de controle even los om het leven tot zich te nemen zoals het zich voordient. Maar niet te lang. Stel je voor.

Les grandes personnes

7. Jeanne Poisson, Marquise de Pompadour (2006)
Het was voor koningen als Lodewijk XV van Frankrijk heel normaal om naast hun huwelijk een maîtresse er op na te houden. Bekendste maîtresse van Lodewijk XV was Jeanne Poisson, een intelligente vrouw uit een minder goed milieu. Geaccepteerd werd ze dan ook niet aan het hof, maar toch wist ze zich op te werken waardoor ze zich als meest invloedrijke vrouw aan het hof profileerde. Waar Lodewijk XV besluiteloos was, nam zij beslissingen en adviseerde hem. Ook was ze niet populair bij het volk, mede omdat ze verantwoordelijk werd gehouden voor de Zevenjarige Oorlog die slecht afliep voor Frankrijk.
Deze tweedelige serie biedt een interessante kijk op het leven van toen met alle pracht en praal, maar ook met alle moeilijkheden.

Jeanne Poisson

8. Far from heaven (2003)
Cathy Whitaker (Julianne Moore) leidt het perfecte leven. Ze is vrouw van een succesvolle zakenman, woont in een groot huis, heeft twee leuke kinderen en een hoge sociale status. Haar wereld stort echter in elkaar wanneer ze haar man in zijn kantoor al zoenend betrapt met een andere man. Dat is sowieso al lastig, maar omdat het verhaal zich afspeelt in de jaren ’50 waar homoseksualiteit als een ziekte wordt gezien, is het iets wat angstvallig verborgen moet worden gehouden.
Ze heeft echter behoefte aan iemand waar ze mee kan praten, en kan niet terecht bij haar vriendinnen, maar wél bij haar afro-afrikaanse tuinman. Wanneer ze samen met hem op pad gaat, zijn de roddels niet meer te stoppen. Bovendien wordt de omgang met een kleurling niet geaccepteerd, net zomin als de omgang van een kleurling met een blanke. Dubbel zoveel problemen dus.
Het verhaal is een tikkeltje gezapig, kabbelt voort maar blijft interessant door het tijdsbeeld.

9. Coco Chanel (2008)
Shirley MacLaine strijkt alle eer op als de oudere Coco Chanel, maar degene die de show steelt en schandalig genoeg te weinig aandacht heeft gekregen, is de ontwapende Barbora Bobulova als de jonge Coco. Met haar heb je in deze tv-serie te maken, zij máákt de serie tot een succes, waarin de oude Coco terugkijkt op haar leven. Een waarheidsgetrouwe verfilming die piekfijn in orde is.

Barbora Bobulova

10. Amos & Andrew (1996, m.)
De belangrijke schrijver Andrew (Samuel L. Jackson) heeft een huis gekocht en op de avond dat hij zijn intrek neemt, ziet de politie hem aan voor inbreker. Om hun fout te verdoezelen, sturen ze er een echte dief, Amos (Nicolas Cage) op af. Amos & Andrew gaan echter een samenwerkingsverband aan en dat leidt tot hilarische situaties. Oppervlakkig, maar goed te pruimen vermaak.

11. Winterstilte (2008)
Hier moet je van houden. En het is niet dat ik er per se niet van houd, maar ik kon er weinig mee. Winterstilte is namelijk een kunstproject waarbij we een moeder en vier dochters volgen tijdens een jarenlange periode van diepe rouw nadat de man des huizes is overleden. Dat resulteert in een zwijgen in een streng religieuze en winterse omgeving. Maar de vrouwen hebben zo hun eigen verlangens, die worden vervuld door mysterieuze mannen met hertenkoppen.
Het is dus vooral mooie plaatjes kijken en weten waar je aan begint, want een makkelijke weg-kijk-film is dit zeker niet. 

12. The Pallbearer (1996)
Dit is zo’n film die je kijkt wanneer je ziek in bed ligt en lichte kost voorgeschoteld wilt krijgen. Geen bijster interessante film dus. Maar dat weet je van tevoren met acteurs als David Schwimmer (die we kennen van Friends) en Gwyneth Paltrow. Kijk, om de laatste hoef je een film niet te laten, om de eerste wel.
Tom (David Schwimmer) is al sinds highschool verliefd op Julie (Gwyneth Paltrow), maar zij zag hem niet staan en erger nog: zich hem ook niet herinnert als ze elkaar jaren later opnieuw ontmoeten. Tom vindt troost bij de moeder van een overleden klasgenoot die hij niet kende. En zoals vaak met dit soort verhalen komt het tot een voorspelbare climax waarna alles toch soort van goed komt.

1 reactie

  1. Er liggen idd juweeltjes in de videotheek. Hoewel wij regelmatig scoren uit de “5 voor een tientje” bak bij de tweedehands DVD-winkel en na eht kijken de film op Koninginnedag verkopen voor een euro. Goed koper dan huren!

    Zo keek ik gisteren met m’n zoon “Being There” van Jerzy Kosinski met daarin een weergaloze Peter Sellers. Dom genoeg keken wij daarna een of andere actiefilm op Veronica en toen viel het heel erg op hoe slecht daarin eigenlijk geacteerd wordt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *