Soms houden gedachten mij wakker, of misschien was ik gewoon niet moe genoeg na een hangweekend met maar één activiteit, namelijk een feestje. Ik keek er eigenlijk wel naar uit om te gaan werken, om mijn zinnen te verzetten en het ritme van ’s ochtends vroeg opstaan weer op te pakken.
Terwijl ik met mijn duffe hoofd mijn mailbox opende, dacht ik dat er spam in de inbox was beland. Pas toen ik er op klikte zag ik dat het een privé-mail van een collega was. Een man die ik pas twee keer had ontmoet, maar waar het gezellig mee babbelen was. Hij had een open persoonlijkheid en maakte bijzonder makkelijk contact. Hij had me zitten stangen en als goedmakertje stuurde hij me een wonderschoon muzakje.
Het liet mijn duffe hoofd glimlachen. Een perfecte start van de dag. Op zijn gebaar teerde ik de hele dag lang. Hij had simpelweg even de moeite had genomen mij iets moois te laten horen. En toen dacht ik, waarom doen mensen dit eigenlijk niet vaker? Elkaar opvrolijken, aardig doen, of om in ptt-termen te spreken: ‘Een kaartje zegt meer’.
We doen het het niet vaker omdat we dan bang zijn dat mensen er iets van denken… tot nu toe heb ik van elke kerel die mij spontaan iets stuurde, uiteindelijk een liefdesverklaring ontvangen. Dus ik ben altijd wat wantrouwend. ‘Wat wil je van me?’ En volgens mij is dat één van de redenen dat mensen het niet zo vaak doen. Er wordt veel achter gezocht.
muzakje???????
Je bent te jong voor dat woord…hihihiihi
http://www.youtube.com/watch?v=F7cxqX6Q3gI Dit is een muzakje…lol
Gekkie !
Omdat de meeste mensen het te druk hebben (met zichzelf) om aan dit soort dingen te denken.
dat heeft denk ik ook te maken met “tijd(http://bit.ly/KcGQw)” maken voor een ander.
Test.. test..
Verhip, het is niet stuk gegaan! 🙂
@Bob: You’re the best! Dank je wel!!
Heerlijk. En volgens mij heeft Bob als in de lijn van je stukje wat voor je gedaan. PivotX!
Ik stuur mensen wel vaker muziekjes via de mail. Zomaar. Omdat de muziek bij ze past. Of omdat een tekst me aan ze doet denken. Of, zoals jij ook schrijft, omdat muziek soms meer zegt.
Maar welk nummer was het nou?!
Geweldig hoe een simpel gebaar je soms zo vrolijk kan stemmen.
@ Mike…Demis Roussos. Forever and ever 😀
Hé, Demis Roussos! Daar is m’n moeder fan van. Mensen willen niet anders doen dan anderen en omdat die anderen ook niets doen doen zij dat ook niet. Diegenen die het wagen toch hun kop boven het maaiveld uit te steken zijn de eersten die moeten verdwijnen bij een reorganisatie want de baas vindt hen “niet serieus genoeg.” Helaas is dit een feit. Een mentaliteitsverandering is echter niet snel bereikt.
@ Terribel
De baas wilt als laatste weg….Die wilt met de kerst toch een biefstukje 😉
Het zal wel achterdochtig zijn, maar ik moet ook wel meteen denken aan wat Swan zegt…
maar dat kan ook aan mij liggen 😉